بروز تحولات در کارکرد دانشگاه طی دو دهه اخیر باعث ایجاد یک دگرگونی اساسی در رسالت و نوع رابطه آن با جامعه شده است که پاسخگو بودن دانشگاه یکی از پی آمدهای آن است. این دگرگونی در رسالت سبب شد تا دانشگاه در جامعه اهمیت بیشتری یابد و حتی در رشد اقتصادی از سوی صاحبنظران دانشگاهی عامل بالقوه موثرتری تلقی شود. ایجاد فرصت جدید در تنوع بخشی منابع مالی دانشگاه ها یکی از پیامدهای این تحول می تواند به شمار رود. از این نظر ، تعامل بین دانشگاه ها و صنعت در بسیاری از کشورهای توسعه یافته توسط سیاست گذاران بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و از طریق ایجاد زیر ساخت های لازم به تسهیل تجاری سازی اقدام کرده اند. اعمال فشار بر دانشگاه ها به منظور افزایش تامین مالی موجب شد تا آنها فعالیت های تحقیقاتی نوآورانه خود را از طریق تجاری سازی تحقیقات و مشارکت با صنعت به عنوان ابزاری برای تنوع بخشی منابع درآمدی خود بکارگیرند. در کشور ما نیز اهمیت موضوعات تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی موجب شد تا سیاست گذاران توسعه مقوله تجاری سازی را در تنظیم و تصویب برنامه چهارم مدنظر قراردهند و در برخی از مواد فصل چهارم (توسعه مبتنی بر دانایی) دولت را مکلف کردند تا زمینه های گسترش بازار محصولات دانش بنیان، تجاری سازی ، نوآوری و گسترش نقش بخش خصوصی در این قلمرو را از طریق سازوکارهای لازم فراهم سازد.در این پژوهش سعی بر شناسایی عوامل موثر بر فرایند تجاری سازی بوده است تا با شناسایی این عوامل و اولویت بندی آنها از نظر میزان تاثیر بر فرایند تجاری سازی گامی در جهت پیشبرد تجاری سازی در حوزه فنی و مهندسی برداشته شود، اگرچه عوامل موثر بر تجاری سازی به طور کلی به هم شباهت دارند اما آرایش این عوامل در محیط و سازمانهای مختلف باعث می گردد تاثیر این عوامل بر تجاری سازی به صورت های گوناگون جلوه گر شود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی ، و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات از نوع توصیفی – پیمایشی می باشد. در این تحقیق با بررسی برخی از پژوهشهای انجام شده مرتبط با حوزه تجاری سازی یافته های پژوهشی تعدادی و فریدمن ) جهت اولویت بندی این t عامل شناسایی شد ، پس از نظرسنجی از خبرگان ، از روش های آماری ( آزمون عوامل در دانشگاه های تهران و شهید بهشتی در حوزه داروسازی استفاده شده است .