تابش میزری را می توان در نواحی مختلفی از محیط های میان ستاره ای، از جمله در سحابی های سیاره نما، مشاهده کرد. در این تحقیق با استفاده از مدل مونت کارلو، انتقال تابش و شرایط لازم برای تولید میزر در سحابی سیاره نما را مورد بررسی قرار داده ایم. بدین منظور از یک ابر لایه ای یک بعدی استفاده کرده و میزان مولدهای میزر را به صورت پارامتری وارد نموده ایم. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که با افزایش مولدهای میزر در یک سحابی سیاره نما، شدت تابش میزری نیز به طور خطی افزایش می یابد. شیب این خط نشان می دهد که درصد شدت میزر تولید شده نسبت به تابش کل خروجی از این ابر گازی لایه ای کمتر از یک درصد می باشد. در نهایت، از مقایسه ی مقدار بدست آمده برای شدت نسبی میزرها، با نتایج رصدی، کسر مولدهای میزر در برخی از سحابی های سیاره نما را تعیین کردیم.