هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر سطوح متفاوت تداخل زمینه ای بر اکتساب و یادداری برخی مهارت های فوتبال بوده است. بدین منظور ، 60 آزمودنی ( چهار گروه 15 نفری ) از میان کلیه دانش آموزان پسر مدارس راهنمایی شهر شیبان استان خوزستان ( 1500=n ) انتخاب و بطور تصادفی به چهار گروه تمرین مسدود ، زنجیره ای ، تصادفی و افزایشی تقسیم شدند. این تحقیق شامل سه مرحله پیش آزمون ، پس آزمون و یادداری بود . تکلیف مورد نظر در این تحقیق شامل سه نوع مهارت فوتبال ( روپایی، پاسکاری با دیوار و کنترل توپ در هوا ) بود. در تحقیق حاضر ، به منظور ارزیابی و نمره دادن به سه مهارت فوق، از 3 آزمون استاندارد آزمون روپایی ( aahper ، 1969 ) ، پاسکاری با دیوار ( ایگلی ، 1972 ) و آزمون کنترل توپ در هوا ( ایگلی ، 1972 ) استفاده گردید . ضرایب پایایی این آزمون از روش آزمون- آزمون مجدد برای روپایی ، پاسکاری با دیوار و کنترل توپ در هوا به ترتیب ، 78/0 ، 95/0 و 97/0 بدست آمد . آزمودنی ها بعد از 12 کوشش تمرینی ( برای هر مهارت 4 کوشش ) ، در مرحله پیش آزمون ، به مدت 5 جلسه در 5 روز متوالی به تمرین پرداختند . پس آزمون بلافاصله بعد از پایان جلسات تمرینی و آزمون یادداری 48 ساعت بعد از پایان مرحله اکتساب انجام گرفت . نتایج تحلیل واریانس نشان داد که ، سطوح متفاوت تداخل زمینه ای بطور معنی داری بر اکتساب و یادداری هر سه مهارت تاثیر گذار بود ، همچنین بین چهار روش تمرینی مسدود، زنجیره ای، تصادفی و افزایشی در اکتساب و یادداری برخی از این سه مهارت ( روپایی، پاسکاری با دیوار و کنترل توپ در هوا ) تفاوت معنی داری وجود داشت ، ولی در برخی از این مهارت ها ، هیچ تفاوت معنی داری دیده نشد . در اکتساب این سه مهارت، روش مسدود و در یاداری این سه مهارت، روش افزایشی بهتر از بقیه بود. این پژوهش پیشنهاد می کند که ، مربیان بهتر است تا به جای روش های سنتی مسدود ، زنجیره ای و تصادفی ، از روش افزایشی به صورت افزایشی منظم در تداخل زمینه ای برای آموزش افراد مبتدی در مهارت های فوتبال استفاده کنند .