عارضه پارگی ccl از عوارض مطرح مفصلی در سگسانان بوده که تحت تأثیر عواملی مانند استرسهای فیزیکی، وزن، چاقی بوجود میآید. بیماری بیشتر نژادهای بزرگ را درگیر میکند و عمدهترین علائم آن درد، لنگش و محدودیت در حرکات میباشد. روشهای دارویی و جراحی برای درمان آن وجود دارد که روشهای دارویی بیشتر جنبه کنترل کننده دارند. در این مطالعه، بر روی 10 قلاده سگ نژاد متوسط بومی که 5 قلاده به صورت ecs و در 5 قلاده دیگر به صورت fht ترسیم پارگی ccl بررسی شده و سپس نتایج میزان بهبودی که شامل فاکتورهای در دو لنگش بود در روزهای 15 و 30 و 45 پس از جراحی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تمام فاکتورها نشان از بهبود چشمگیری در این فاصله زمانی داشت با توجه به نتایج بدست آمده از میزان درد در روش ecs، از روزهای 15 تا 45 پس از جراحی 66/0 کاهش درد را نشان میدهد (5%p<). در روش fht میزان درد از روزهای 15 تا 45 پس از جراحی 52/0 کاهش درد را نشان میدهد (5%p<). در کاهش میزان درد بین این دو روش تفاوت معناداری وجود ندارد (5%p>) نتایج بدست آمده از میزان لنگش در روش ecs از روزهای 15 تا 45 پس از جراحی 58% کاهش لنگش میباشد (5%p<). نتایج بدست آمده از میزان لنگش در روش fht از روزهای 15 تا 45 پس از جراحی 47% کاهش لنگش میباشد (5%p<). در کاهش میزان لنگش بین این دو روش تفاوت معناداری وجود ندارد (5%p>) با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، میتوان هر دو روش ecs و fht را روشهایی موثر در درمان cclr دانست. اگر چه با توجه به نتایج روش ecs از روش fht نتایج رضایتبخشتری را نشان داد.