به منظور بررسی بهره وری نهاده ها در تولید مرغ گوشتی قبل و بعد از اجرای طرح هدفمندی یارانه ها در مرغداری ها گوشتی استان یزد، تعداد 50 واحد مرغداری گوشتی انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان می دهد میانگین قیمت هر کیلوگرم دان قبل و بعد از هدفمندی یارانه ها به ترتیب برابر 5500 و 14000 ریال بود. میانگین هزینه دان به ازای هر قطعه مرغ قبل از هدفمندی یارانه ها 28900 ریال و بعد از آن 73244 ریال بود. میانگین قیمت جوجه یکروزه قبل و بعد از هدفمندی یارانه ها به ترتیب برابر 5580 و 12000 ریال بود. میانگین هزینه جاری به ازای هر قطعه مرغ قبل و بعد از هدفمندی یارانه ها به ترتیب برابر 31487 و 80332 ریال بود. میانگین هزینه کل، درآمد کل و سود به ازای هر کیلوگرم مرغ قبل از هدفمندی به ترتیب 15852، 20420 و 4568 ریال و بعد از هدفمندی 38600، 41557 و 2957 ریال بود. بیشترین سهم هزینه نهاده ها از هزینه کل در قبل و بعد از هدفمندی مربوط به دان بود (حدود76 تا 79 درصد). سهم نهاده سوخت از هزینه کل قبل از هدفمندی یارانه ها 008/0 بود که بعد از هدفمندی این مقدار به 050/0 رسید. شاخص بهره وری جوجه در قبل و بعد از هدفمندی یارانه ها به ترتیب برابر 44/3 و 16/1 بود که این کاهش به دلیل افزایش قیمت جوجه از 558 تومان قبل از هدفمندی یارانه ها به 1200 تومان بعد از هدفمندی می باشد. شاخص بهره وری دان نیز بعد از هدفمندی کاهش پیدا کرد و از 60/0 قبل از هدفمندی به 22/0 رسید. با توجه به افزایش بیش از 2 برابری هزینه تهیه دان بعد از هدفمندی یارانه ها و کاهش درآمد ناخالص، شاخص بهره وری دان به شدت کاهش یافت. شاخص بهره وری کل، برای واحدهای تولیدی قبل از هدفمندی یارانه ها برابر با 14/2 و این شاخص در بعد از هدفمندی یارانه ها برابر با 80/1 بود. این به این معناست که به ازای یک ریال هزینه در واحدهای مرغداری مورد مطالعه به ترتیب 14/2 و 80/1 ریال بازده ایجاد شده است. به طور کلی، تمامی شاخص های بهره وری به جز شاخص بهره وری نیروی کار و هزینه شاغلین بعد از هدفمندی یارانه ها کاهش چشمگیری داشت. شاخص بهره وری کل نیز 9/15 درصد کاهش پیدا کرد. کلمات کلیدی: بهره وری، هدفمندی، یارانه، پرورش مرغ گوشتی

افزایش روزافزون جمعیت و نیاز شدید به مواد غدائی، لزوم برنامه ریزی برای استفاده صحیح از منابع آب وخاک کشور راطلب می نماید. باتوجه به این که دشت قزوین درزمینه کشاورزی از پتانسیل بالقوه بالائی برخورداراست و بهره برداری صحیح ازمنابع خاک و آب آن می تواند تلاش معقولی درراستای خودکفائی کشور باشد ضرورت داشته است که ضمن شناخت پتانسیل ها و امکانات موجود، وضعیت بهره برداری ازاین منابع، مصرف منطقه قزوین، کسری یامازاد محصولات و پیش بینی نیازآینده بامواد غذائی کشاورزی مشخص گردد. پایان نامه حاضر براساس ضرورت انجام مطالعات مزبور انتخاب و تحقیق و تدوین گردیده است و شامل پنج بخشی می باشد. بخش اول مربوط به کلیات ، بخش دوم ویژگیهای طبیعی دشت قزوین باتمرکز برتعیین وارزیابی منابع آب و خاک و مشکلات طبیعی توسعه کشاورزی بخش سوم مربوط به مسائل انسانی دررابطه باکشاورزی، بخش چهارم ساختار زراعی دشت قزوین (باتمرکز برزراعتهای سالانه) و بخش پنجم شامل نتیجه گیری و پیشنهادات می گردد. نتیجه بدست آمده از تحقیق، اثبات استعداد بسیار بالای دشت قزوین براس توسعه کشاورزی می باشد. مسائل توسعه مزبور محدود بودن منابع آب ، طبیعت فصلی بودن رودخانه ها و نیزکوچک بودن واحدهای زراعی و بنابراین عدم امکان استفاده کامل از تکنولوژی پیشرفته می باشد به همین مناسب میزان افزایش جمعیت و مصرف مواد کشاورزی و غذایی بامیزان توسعه محصولات مناسبت ندارد و منطقه دشت باکمبود گندم، دانه های روغن، پیاز، سبزیجات روبرواست . باتوجه به نتایج محاسباتی که درزمینه تقاضای آینده به محصولات کشاورزی تاسال 1380 دررساله به عمل آمده پیشنهاد گشته است که همه طرحهای کنترل منابع آب درمحدوده قزوین از جمله احداث سدمخزنی طالقانی، سدخررود و سدابهر رود و طرح بهره گیری از رودخانه های موسمی قزوین دراولویت قرار گیرد و نیز با توجه به آن که 96 درصد از کشاورزی دارای واحدهای بهره برداری کمتراز 5 هکتاراند به پیشنهاد یکپارچه شدن اراضی تاکید شده است . با توجه به نگرش جامع و پژوهش دقیق و صحیحی که دررساله شده وزارت کشاورزی، جهادسازندگی وزارت نیرو و سازمان برنامه و بودجه می توانند ازآن به عنوان سند ارزنده ای دربرنامه ریزیهای توسعه کشاورزی استفاده نمایند.

یکی از مهمترین عوامل ایجاد مشکل ترافیک در شهرها افزایش روزافزون وسائط نقلیه خصوصی است که بطور روزافزونی یا افزایش سطح درآمد خانوارها بر تعداد آنها افزوده می شود شهر مشهد با جمعیتی نزدیک به 2 میلیون نفرازمشکلات ترافیکی بدورنمانده است .مهمترین مشکل ترافیک در سطح شهر افزایش روبه تزاید جمعیت ، خصوصیات فیزیکی شهر، کمبود در سیستم حمل و نقل عمومی از نظر کمیت و کیفیت ، کمبود پارکینگ ، تمرکز مراکز عمده تجاری، فرهنگی، اداری و غیره در مرکز شهر و غیره می باشد، بطور کلی سیستم حمل ونقل عمومی شهر مشهد متشکل از 688 دستگاه اتوبوس ، 2500 دستگاه تاکسی و حدود 733 دستگاه مینی بوس و تعداد زیادی مسافرکش شخصی است در استفاده مردم از وسائط نقلیه عمومی نظم خاصی وجود ندارد و باهر وسیله نقلیه ائی که به آن دسترسی داشته باشند سفر می کنند.درحال حاضر با توجه به امکانات موجود و محدودیتهای مالی و تازمانی که امکان راه اندازی سیستم های حمل و نقل جمعی تندرو مسیر شود،بااستفاده از اتوبوس با صرفه ترین و مناسبترین سیستم حمل و نقل شهری به نظر می رسد. درحال حاضر عمده ترین مشکلاتی که درمورد سیستم اتوبوسرانی مشهد وجود دارد عبارتنداز : کمبود تعداد اتوبوس ، نداشتن برنامه زمان بندی منظم ورود خطوط اتوبوس به ایستگاههای مربوطه،ازدحام وشلوغی در داخل اتوبوس و غیره بطور کلی ضریب سفرسرانه در شهر مشهد 2ˆ1 می باشد که 30 درصد این سفرها بوسیله اتوبوس ، 24 درصد تاکسی، 23 درصد با سواری شخصی، 2ˆ5 درصد بوسیله مینی بوس و بقیه با موتور و دوچرخه و سایر وسائط نقلیه انجام می شود.هدف اکثریت سفرها رفتن به محل کار و مدرسه می باشد و بیش از 44 درصد سفرها جذب منطقه مرکزی می شود. جهت بهبود ترافیک و سیستم اتوبوسرانی مشهد لازم است موارد ذیل مورد توجه قرار گیرد: جلوگیری از ورود اتومبیلهای شخصی به مرکز شهر، تقویت بخش راهنمایی و رانندگی، افزایش کاربرد وسائط نقلیه عمومی، احداث پارکینگ ، آموزش و بالا بردن فرهنگ ترافیک و بکارگیری تکنولوژی مناسب جهت امنیت و سهولت ترافیک ، تجدید نظر در استفاده از موتور سیکلت در سطح شهر، افزایش تعداد اتوبوسها، تعیین اصولی مسیر خطوط اتوبوسرانی، افزایش سرویس دهی اتوبوسرانی در ساعات اوج مسافر، سازماندهی صحیح سیستم اتوبوسرانی و غیره.