مسئله زمان بندی تولید و جمع آوری قطعات از تأمین کنندگان و ارسال آن به یک واحد مونتاژ کار، یکی از انواع مسائل حمل و نقل در سیستم های لجستیک می باشد. سیستم لجستیکی در بخش تأمین، شامل چندین تأمین کننده و یک خریدار و یا در حالت توسعه یافته با چند خریدار می باشد که در آن تأمین کنندگان با توجه به تقاضای شرکت خریدار، قطعات مورد نیاز را تولید و آنها را طبق برنامه زمانی به شرکت خریدار حمل می کنند تا در آنجا قطعات به هم مونتاژ شده و محصول نهائی تولید شود .بنابراین کنترل و مدیریت زمان در سیستم تولید و حمل و نقل در بخش تأمین در حالتی که شرکت خریدار خود نسبت به تخصیص پالت جهت بسته بندی محصول اقدام می نماید، نقش بسزائی در کاهش هزینه تولید محصول دارد. این پژوهش به مدل سازی و حل مسئله زمان بندی تولید و حمل و نقل قطعات در بخش داخلی لجستیک می پردازد ، به طوری که استفاده از وسایل نقلیه موجود در یک بازه زمانی معلوم نوسانات زیادی نداشته و زمان سیکل کل چرخه تولید و حمل و نقل در این بخش حداقل گردد. این مسئله در دو مرحله حل می شود. در مرحله اول ابتدا مسئله به کمک شبکه های پتری به صورت گرافیکی نمایش داده شده و با توجه به ساختار و محدودیت های آن، مدل ریاضی مربوطه ارائه گردیده سپس یک مدل پیشنهادی با هدف یکپارچه سازی زمان بندی ها و متمرکز کردن برخی فعالیت ها، ارائه گردیده است. این مدل با استفاده از روش برنامه ریزی خطی حل شده و در نهایت به منظور نزدیک تر شدن به واقعیت، مدل پیشنهادی با استفاده از روش برنامه ریزی خطی فازی نیز حل گردیده است.