هدف اصلی این پژوهش، بررسی نیمرخ روانی کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران و رابطه آن با خوش بینی بوده است، نمونه ای متشکل از 180 نفر از با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و از طریق دو ابزار: پرسشنامه چندوجهی شخصیتی مینه سوتا-2 (mmpi-2) و پرسشنامه خوش بینی ـ بدبینی سلیگمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان دادند که: - میانگین نمرات خرده مقیاس های mmpi-2 بین بخشهای مختلف شرکت مذکور تفاوت معناداری را نشان ندادند. - میانگین نمرات خوش بینی بین بخشهای مختلف شرکت مذکور تفاوت داشتند؛ بیشترین میزان خوش بینی به ترتیب در کارکنان بخش امور اداری، سپس بخش سامانه هوشمند سوخت، بخش های امور مالی و برنامه ریزی و در نهایت بخش تأمین و توزیع بود؛ و کمترین میزان خوش بینی کارکنان به ترتیب به کارکنان بخش های عملیات و طرح احداث cng ، و سپس به بخشهای بازرگانی و نهایتاً مهندسی طرح ها اختصاص داشت. - خرده مقیاس های افسردگی، پارانویا، هیستری، ضعف روانی، هیپومانیا و درونگرایی اجتماعی با خوش بینی رابطه معناداری داشتند.