هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو برنامه تمرین زمانبندی شده مقاومتی خطی معکوس و موجی روزانه با شدت و حجم برابر بر عملکرد استقامتی، استقامت قلبی عروقی، استقامت عضلانی، قدرت عضلانی، محیط اندام ها، درصد چربی بدن، توده بدون چربی، آزمون درک فشار، ضربان قلب استراحتی، ضربان قلب بازیافت بعد از انجام آزمون کوپر در دقایق دو، چهار و شش و ضربان قلب حداکثر در آزمون کوپر بود. بدین منظور 30 نفر از مردان غیر ورزشکار با میانگین سنی 3/4 ± 25/38 سال و قد 6/4 ± 176/23 سانتی متر، بررسی و نتایج دو برنامه تمرینی مورد مقایسه قرار گرفت. برنامه زمانبندی خطی معکوس شامل انجام 12 هفته تمرین بود که آزمودنی ها در 6 هفته اول در هفته های اول و دوم با 40 درصد یک تکرار بیشینه 20 تکرار، هفته های سوم و چهارم با 35 درصد یک تکرار بیشینه 25 تکرار، هفته های پنجم و ششم با 30 درصد یک تکرار بیشینه 20 تکرار انجام می دادند. در 6 هفته دوم نیز همین برنامه تکرار شد. برنامه زمانبندی موجی روزانه شامل انجام 12 هفته تمرین بود که آزمودنی ها در جلسه اول هفته با 40 درصد یک تکرار بیشینه 20 تکرار، در جلسه دوم هفته با 35 درصد یک تکرار بیشینه 25 تکرار، در جلسه سوم هفته با 30 درصد یک تکرار بیشینه 30 تکرار انجام دادند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که عملکرد استقامتی، استقامت قلبی عروقی، استقامت عضلانی، قدرت عضلانی و توده بدون چربی در هر دو برنامه تمرینی به طور معناداری افزایش یافت و بین دو برنامه تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نشد، فقط تمرینات موجی روزانه نسبت به تمرینات خطی معکوس باعث افزایش بیشتری در استقامت عضلانی پایین تنه شد. درصد چربی بدن، ضربان قلب استراحتی و ضربان قلب بازیافت بعد از انجام آزمون کوپر در دقایق دو، چهار و شش در هر دو برنامه تمرینی به طور معناداری کاهش یافت و بین دو برنامه تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نشد. وزن، محیط اندام ها(دور بازو، سینه، شکم، ران و باسن) و ضربان قلب حداکثر در آزمون کوپر در هر دو برنامه تمرینی به طور معناداری تغییر نکرد و بین دو برنامه تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع می توان گفت که تفاوت معناداری بین دو برنامه زمانبندی شده مقاومتی خطی معکوس و موجی روزانه از لحاظ استقامت مردان غیر ورزشکار وجود ندارد، اما برنامه زمانبندی موجی روزانه نسبت به برنامه زمانبندی خطی معکوس در استقامت عضلانی پایین تنه سازگاری بهتری را ایجاد کرد.