بسیاری از الگوریتم های سیستم ایمنی مصنوعی بکار گرفته شده در زمینه داده کاوی از معیار فاصله اقلیدسی استاندارد برای محاسبه پیوستگی بین واحد های سیستم، آنتی بادی ها و آنتی ژن ها، استفاده می کنند. معیار فاصله اقلیدسی استاندارد منجر به تاثیر یکسان تمام ویژگی ها بر پیوستگی یا فاصله محاسبه شده می گردد. در صورتی که در اغلب موراد، برخی ویژگی ها ارتباط بیشتر و برخی دیگر از ویژگی ها ارتباط کمتری با موضوع دسته بندی دارند. بعضی از ویژگی ها نیز نامرتبط با موضوع دسته بندی هستند. در این پژوهش، روشی برای تخصیص وزن به ویژگی ها، بر اساس میزان تاثیر آن ها در فرآیند دسته بندی، با استفاده از قوانین وابستگی ارائه شده است. الگوریتم پیشنهادی، سیستم ایمنی مصنوعی مبتنی بر وابستگی(abais)، در تمام مراحل محاسبه پیوستگی از معیار فاصله اقلیدسی وزن دار استفاده می کند. کارایی الگوریتم پیشنهادی بر روی مجموعه داده-هایی از پایگاه یادگیری ماشین دانشگاه کالیفرنیا، ارزیابی و با سایر الگوریتم های دسته بندی مقایسه شده است. روش پیشنهادی، دقت دسته بندی بیشتری را در مقایسه با برخی الگوریتم های دسته بندی مبتنی بر سیستم ایمنی مصنوعی همچون الگوریتم پایه ای خود یعنی airs و سایر الگوریتم های دسته بندی شناخته شده بدست می آورد.

زبان ترکی یکی از زبان های پرگویشور در ایران است و این رساله به بررسی فرایند تکرار در این زبان پرداخته که در هر زبان دیگری نیز هم از لحاظ واجی و هم از لحاظ صرفی بسیار مورد توجه است. گرداوری داده های استفاده شده در این رساله از طریق مشاهده و ضبط مورد به مورد آنها از میان سخنان گویشوران ترک زبان شهر ارومیه، مرکز استان آذربایجان غربی صورت گرفته است. آنچه فرایند تکرار را فرایندی ویژه هم از لحاظ واجی و هم از لحاظ صرفی می نماید، تغییرات ظاهری واجی با پایه معنایی است که اولی موضوع مطرح در نظریه تکرار واجی و دومی مورد توجه اصلی در نظریه تکرار صرفی است. از این رو توصیف داده های گرداوری شده در این رساله، بیشتر از دید نظریه تکرار صرفی و در موارد مورد نیاز از رهیافت های نظریه تکرار واجی است. توصیف های انجام شده از انواع فرایندهای مکرر نشان می دهد که نظریه تکرار واجی به تنهایی قادر به توصیف تمامی موارد وقوع تکرار در زبان ترکی نیست و نظریه تکرار صرفی می تواند با اعمال اندکی تعمیم در گستره عملکرد خویش در این زمینه، بسیار کارامد باشد. به زعم نگارنده می توان با بررسی زبان های دیگر به نتیجه مشابهی دست یافت.

لازمه توسعه اقتصادی کشور، شناسایی و اجرای سیاست های برنامه ریزی شده می باشد .یکی از این سیاست ها، اعمال آزادسازی یا به نحوی خصوصی سازی و اصلاحات مالی است .سیاست واگذاری فعالیت های اقتصادی به بخش خصوصی و محدود کردن حوزه های فعالیت های بخش دولتی در چند دهه اخیر در جهان رواج بی سابقه ای یافته است و امروز کم و بیش در کلیه کشورهای جهان، چه پیشرفته و چه در حال توسعه، در ابعاد گسترده یا به نسبت وسیع به مرحله اجرا درآمده است. در این تحقیق با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها به ارزیابی عملکرد خصوصی سازی در کشور طی سال های 1380 تا 1388 پرداخته شده است. بدین منظور از میان شرکت های واگذار شده در بازه زمانی مذکور، عملکرد شرکت هایی که بیش از 50% مالکیت آنها به بخش خصوصی واگذار شده دو سال قبل و دو سال بعد از خصوصی سازی مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجایی که dea یک روش ناپارامتریک است از آزمون علامت زوج نمونه ای برای بررسی این فرض که عملکرد شرکت ها در اثر خصوصی سازی بهتر شده یا خیر استفاده شده است. در تحقیق حاضر فروش، دارایی ها و سرمایه شرکت به عنوان داده و از سود خالص به عنوان ستاده استفاده شده که از نسبت دوپانت استخراج گردیده است. نتایج تحقیق موید این موضوع است که عملکرد شرکت ها پس از خصوصی سازی بهبود یافته است.