توسعه روستایی از جمله مباحثی است که در نهایت سعادت ، رفاه ، برابری و عدالت را برای روستاها به ارمغان می آورد . اهداف توسعه روستایی در شاخصهای اجتماعی ، اقتصادی و محیطی- کالبدی خلاصه می شود . با وجود تعداد کثیری از روستاها در کشور ، مراجعه حضوری دولت به تک تک آن ها دور از امکان می باشد ، برای سهولت در تحقق اهداف عالیه دولت در روستاها ، افرادی با نام دهیار و به عنوان بازوی اجرایی دولت وارد عرصه مدیریت روستایی ایران شده اند . مهمترین بحثی که در بدو ورود این افرادبه این عرصه مطرح شد ، آموزش آنان به عنوان نیروی متخصص بوده است . تا بتوانند از سنگینی بار دولت در اجرای اهداف تعیین شده بکاهند . آموزش دهیاران در سه زمینه اصلی آموزشها عمومی ، توجیهی و شغلی خلاصه می شود. و هدف از این پژوهش نیز پاسخگویی به دو سوال کلیدی ذیل بوده است که آیا بین آموزش دهیاران و توسعه اجتماعی ، اقتصادی ، محیطی -کالبدی روستاهای بخش سرخه واقع در شهرستان سمنان ، رابطه معناداری وجود دارد،آیا بین نوع آموزش (عمومی،توجیهی وشغلی) و توسعه روستاها رابطه معنا داری وجود دارد و در نهایت اینکه بیشترین نوع آموزشی که تاکنون دهیاران دیده اند ، در کدامیک از زمینه های فوق بوده است. 4 روستا و به تبع آن 4 دهیار به عنوان جامعه نمونه انتخاب و مورد مطالعه واقع شده اند. همچنین جهت ارزیابی عملکرد دهیاران ، از هر روستا 10 خانوار به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفته است . داده ها ی گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون میانگین دو نمونه وابسته ( آزمون ویلکاکسون ) ، آزمون فریدمن و آزمون t-test مورد آزمون واقع شده اند که نتایج نشان می دهد بین آموزش دهیاران و توسعه روستاهای بخش سرخه رابطه معناداری وجود دارد و این ارتباط مستقیم و مثبت می باشد ، یعنی هر چه آموزش ها با کمیت وکیفیت بیشتری صورت می گیرد ، دستیابی به توسعه روستایی نیز از شتاب بیشتری برخوردار می گردد . همچنین نتایج به دست آمده از تحقیق مبین آن است که بین سه نوع اصلی آموزش (توجیهی ، شغلی و عمومی ) در اثرگذاری بر عملکرد دهیاران هیچگونه تفاوتی وجود ندارد. واژگان کلیدی : توسعه روستایی ، مدیریت روستایی ، دهیار ، آموزش