از اساسی ترین زیرساخت های لازم برای توسعه صنایع و افزایش سطح رفاه اجتماعی هر کشور وجود حمل ونقل روان و ایمن در آن کشور می باشد. امروزه مشکلات ناشی از حمل ونقل از قبیل تراکم، تصادفات، آلودگی های زیست محیطی و ... باعث شده تا تأمین حمل ونقل ایمن و کارا یکی از مهم ترین مسائل پیش روی اغلب کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه باشد. در حال حاضر سیستم های حمل ونقل هوشمند (its) جهت بهبود وضعیت ترافیک در سطح وسیع مورد استفاده قرار می گیرند. از بین این سیستم ها، سیستم حمل ونقل هوشمند vanets که به تازگی مطرح شده است، دارای کاربردهای بسیار وسیع در مسائل مختلف مربوط به حمل ونقل می باشد. در این تحقیق اثر بکارگیری این سیستم در تغییر ظرفیت یک آزادراه با توجه به رفتار تک تک رانندگان در سطح خُُرد، مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی رفتار حرکتی رانندگان، از داده های بدست آمده از موقعیت وسایل نقلیه در فیلم برداشت شده از بزرگراه تهران-کرج استفاده شده است. 3 مدل سلولی مختلف جهت بررسی رفتار حرکتی رانندگان در سطح خُرد در ایران معرفی گردید. این مدل-ها با استفاده از داده های جمع آوری شده شبیه سازی شدند. برای انجام شبیه سازی یک برنامه شبیه ساز خُرد ترافیک به عنوان ابزاری برای ارزیابی مدل های پیشنهادی استفاده شد و با توجه به نتایج شبیه سازی، مشخص گردید مدلی که رفتار رانندگان را بر مبنای تمایل آنها به افزایش سرعت مدل می کند، بهترین تطابق را با شرایط واقعی داراست. با توجه به اینکه سیستم vanets با ارائه اطلاعات وضعیت آزادراه به راننده، سرعت عکس العمل وی را افزایش می دهد، سرعت متوسط رانندگان به ازای مقادیر مختلف زمان عکس العمل در مدل انتخاب شده محاسبه گردید و اثر تغییرات سرعت متوسط و زمان های عکس العمل بر ظرفیت آزادراه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که با استفاده از سیستم vanets، سرفاصله بین وسایل نقلیه کاهش یافته و در نتیجه ظرفیت آزادراه افزایش می یابد.