این پایان نامه در خصوص شیوه تار نوازی و بررسی کیفیات عالی در نوازندگی می پردازد. در این راستا به نوازنده صاحب شیوه یعنی غلامحسین بیگچه خانی پرداخته شده است و هشت اجرا از ایشان آوانگاری شده است. اهمیت این پایان نامه بیشتر مربوط می شود به دقتی که در آوانگاری وجود دارد و سعی شده است تا ظرائف تکنیکی تا حد امکان در آوانگاری ثبت شود و صرفاً نمای ملوده نوشته نشود تا بیشتر بتوان به خصائص نوازندگی دست پیدا کرد.

با توجه به پیشرفتهای چشمگیر موسیقی در عصر حاضر، و پیدایش سبکهای متنوع و گوناگون، و مورد توجه قرار گرفتن موسیقی های بومی و انواع موسیقی های کهن، و بوجود آمدن شیوه های نوین آهنگسازی و نوازندگی، نیاز به ایجاد علائم جدید و نشانه های مناسب برای بیان هر چه بهتر و دقیق تر آنها ضروری به نظر می رسد. موسیقی اصیل ایرانی که میراث تمدن کهن ماست ازین امر مستثنی نیست. تاکنون چنین پژوهشی با این دیدگاه صورت نگرفته است و جمع آوری اطلاعات به دلیل کمبود منابع و در دسترس نبود آثار و اطلاعات نوازندگان و آهنگسازان با این ذائقه ی موسیقایی عمدتا با دشواری روبرو بود، به همین خاطر تاثیرگذارترین و فعال ترین موسیقیدانانی که مدتها با این تفکر موسیقایی به خلق و اجرای اثر پرداخته اند به عنوان منابع اصلی مطالعاتی انتخاب شدند.

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط مقام های خراسان با گوشه های ردیف دستگاهی موسیقی ایران (میرزاعبدالله) انجام شده است. با توجه به فقدان منابع مکتوب در حوزه ی مقام های موسیقی خراسان، در ابتدا به گردآوری اطلاعات از منابع مختلف شامل آرشیو شخصی نوازندگان، مصاحبه و مکاتبه و تحقیقات میدانی، منابع صوتی و تصویری از اجراهای اصیل نوازندگان موسیقی محلی خراسان در سه حوزه ی شمال، شرق و جنوب پرداخته شده است و پس از آن اجراهای موثق تر و معتبرتر آوانگاری شده است. سپس با مقایسه ی تطبیقی این مقام ها (در سه دسته مقام های آوازی، سازی و متریک) با گوشه های ردیف دستگاهی موسیقی ایران موارد مشترک از قبیل نقش نغمات، ملودی مدل، انحنای ملودی، متصل و یا منفصل بودن ملودی ها و مد گردی در مدهای مختلف مورد تحلیل قرار گرفته است. نتیجه این بررسی ها نشان می دهد ریشه های ملودیک و ریتمیک برخی از گوشه های ردیف موسیقی ایرانی در مقام های موسیقی خراسان یافت می شود، به طوری که این مقام ها شباهت های فراوانی از لحاظ مدال و فرمال (شامل گردش ملودی، انحنای ملودی، نقش نغمات، آغاز و پایان مقام ها وگوشه ها، بستر نغمگی، تکرارها، الگوهای فرودی، جمله بندی و فرم مقام ها) با برخی از گوشه های ردیف موسیقی ایرانی (که در متن پایان نامه آورده شده اند) دارند. برخی از این مقام ها در درون خود دارای چند سیکل مدال می باشد که از این لحاظ شباهت بسیاری به چرخه ی مدال دستگاه ها دارد، به طوری که در روند اجرای مقام بارها مدگردی صورت می گیرد و با تغییر بستر نغمگی و الگوهای ملودیک و نقش نغمات مد به مد دیگری تبدیل می شود. بررسی ها در مورد فیگورهای ریتمیک مقام ها نشان می دهد که الگوها و دورهای ریتمیک این مقام ها شباهت بیشتری نسبت به گوشه های دستگاه ها به ادروار ایقاعی موسیقی قدیم ایران دارند که این امر می تواند بیانگر قدمت و ریشه های تاریخیِ این مقام ها باشد.