سیستم های مخابرات بی سیم در آینده بدلیل ورود سرویس های چندرسانه ای باید قادر باشند سرعت اطلاعات بیشتری نسبت به سیستم های کنونی بدست دهند. استفاده از آنتن های چندگانه هم در فرستنده و هم در گیرنده، روشی موثر برای افزایش قابلیت اطمینان و ظرفیت کانال است. آنتن های چندگانه در سیستم های چند ورودی-چند خروجی mimo برای انتقال چندین رشته اطلاعات بصورت موازی به منظور افزایش ظرفیت سیستم بکار می روند. نشان داده شده که ظرفیت سیستم mimo متناسب با تعداد حداقل آنتن های بکار رفته در فرستنده و گیرنده بطور خطی افزایش می یابد. بکارگیری تکنولوژی mimo در ترمینال های کوچک با این مشکل مواجه است که ساختار آنتن باید داخل یک فضای کوچک قرار گیرد. این موضوع باعث ایجاد کوپلینگ متقابل و همبستگی فضایی زیادی بین عنصر های آنتن شده، ظرفیت کانال را کاهش می دهد. بنابراین هدف اصلی در طراحی آنتن mimo این است که با استفاده از روش های مختلف، ایزولاسیون بین عنصر های آنتن ها را تا حد ممکن افزایش دهیم تا دریافت سیگنال غیر همبسته را حتی زمانی که عنصر ها بسیار به هم نزدیک هستند فراهم کند. معمول ترین این روش ها استفاده از تکنیک چندگانگی آنتن است. در این پروژه سعی بر این است تا با ترکیب تکنیک های مختلف antenna diversity، ایزولاسیون بین عنصر های آنتن را افزایش دهیم.