زمینه:این مطالعه به بررسی میزان شیوع و مشخصات رفتارهای تدافعی در میان پنج رشته تخصصی پزشکی در مشهد و عوامل موثر در آن پرداخته است. روش مطالعه: این مطالعه بصورت مقطعی و از طریق پرسشنامه انجام شد. یافته ها: 100% پزشکان به رفتارهای پزشکی تدافعی مبادرت می کردند. 99.4% آنها به پزشکی تدافعی مثبت؛ نظیر توصیه به تست های اضافی(93.4%)، ارجاع و مشاوره غیر ضروری (84%)، تجویز داروهای اضافی(83.7%)، پذیرش و بستری غیر ضروری(80.9%) و اقدامات پزشکی تهاجمی غیر ضروری(66.1%)و98.7% پزشکان به رفتارهای تدافعی منفی؛ نظیر پرهیز از پذیرش بیماران پرخطر بخاطر احتمال درگیریهای قانونی(95.9%)، و یا پیش آگهی بد بیماری(94%) و پرهیز از انجام اقدامات ضروری پرعارضه(93.1%)، مبادرت می کردند. کم بودن سنوات اشتغال، مرد بودن، داشتن تجربه شکایت و بالا بودن اطلاعات حقوقی پزشکان، در افزایش مبادرت به پزشکی تدافعی موثر بودند. نتیجه: وسعت و شدت مبادرت به پزشکی تدافعی در میان نمونه مورد مطالعه بسیار شایع بود.