در این گزارش با معرفی مخابرات فراپهن باند بعنوان یک تکنولوژی نوظهور در سیستم های مخابراتی بی سیم، موضوع شکل دهی طیفی مورد توجه قرار گرفته و با بررسی علت و اهمیت شکل دهی طیف سیگنال فراپهن باند و روشهای مختلف شکل دهی طیفی، یک نمونه سیگنال فراپهن باند که با استفاده از تقریب چندجمله ایها بدست می آید طراحی گردیده و پارامترهای طراحی سیگنال را نیز با استفاده از الگوریتم remez بدست آورده ایم. در واقع از آنجا که یک پالس دوبلت گوسی نمی تواند قیدهای طیفی fcc را برای طیف سیگنال فراپهن باند برآورده نماید، با یک روش تقریب چند جمله ای و با بدست آوردن ضرایب مناسب برای چندجمله ایهای مرتبه 30 و 60، طیفی را ایجاد نموده ایم که در مقایسه با یک پالس منفرد گوسی (از جمله دوبلت گوسی)، پالسهای هرمیتی اصلاح شده متعامد و یا دیگر پالسها، شباهت و نزدیکی بیشتری با پوشش طیفی استاندارد شده fcc برای سیستمهای مخابراتی فراپهن باند دارد. این شکل پالس در مقایسه با سیگنالهای طراحی شده در گذشته، پوشش طیفی بهتری حتی برای فرکانسهای کمتر از یک گیگا هرتز دارد. در گام بعدی با معرفی سیستم uwb-thma و بررسی مشکلات ناشی از تداخل چند کاربره، آنالیز عملکردی سیگنال طراحی شده را با استفاده از این سیستم انجام داده ایم و با محاسبه پارامترهای لازم برای استفاده از الگوریتم sga، احتمال خطای بیت را برای سیستم ppm-thma2 تخمین زده و به بررسی عملکرد شکل پالسهای طراحی شده پرداخته ایم.

برهان آنسلم یکی از نمونه های نامور برهان وجودی است که می کوشد وجود «آن چه فراتر از آن قابل تصور نیست» را اثبات کند. در نگاره حاضر، چهار مورد از صورت بندی های منطقی این برهان مورد بررسی قرار می گیرد؛ نخست به صورت بندی اوپنهایمر و زالتا (1991) پرداخته می شود که با ارائه یک مدل مبتنی بر تصورپذیری و در نتیجه بازسازی یک زیربرهان، تلاش می شود فاصله میان متن آنسلم و مقدمات نویسندگان پر شود. بر اساس این زیربرهان، یکی از نقدهای وارد بر این برهان ـ مسئله امکان خدای آنسلمی ـ نمود یافته و پاسخ های محتمل به آن بررسی می شوند. در فصل پایانی کار، به اختصار صورت بندی های میلیکان (2004)، لوئیس (1970) و کینگ (1984) گزارش و بررسی می شوند که طی آن، نگارنده می کوشد نقدهایی بر این صورت بندها وارد کند. در پایان، تلاش می شود با ایجاد تغییراتی در برهان وجودی، صورت بندی نوینی ارائه شود که بخش عمده ای از نقدهای وارد بر صورت بندی های پیشین را پاسخ دهد. با این حال، چنین به نظر می رسد که این صورت بندی ـ در به ترین حالت ـ اثبات می کند که خدای آنسلمی در ذهن واجد ویژگی «وجود در خارج» است. اما نقد مهمی که پیرامون «فرض تعدی ویژگی ها» مطرح می شود، نشان می دهد که نه تنها این صورت بندی ها، بل که بخش عمده ای از صورت بندی های برهان وجودی آنسلم با مشکل مواجه خواهند شد.