مسأله ی به مدار آوردن واحدهای نیروگاهی یکی از مسائل مهم در سیستم های قدرت می باشد. ضمن اینکه در هر ساعت باید تعادلی بین تولید و مصرف وجود داشته باشد. هر نیروگاه نیز برای تولید هزینه ای دارد. برای نیروگاه های حرارتی به ازای تولید بیشتر باید هزینه بیشتری را پرداخت کرد. هر نیروگاه یک تابع هزینه دارد، از طرفی در شبکه های تغییر ساختار یافته تولیدکنندگان به دنبال فروش به موقع برق و دریافت سود بیشتر هستند. مجموع تابع سود حاصله منهای هزینه این نیروگاه ها یک تابع هدف است که باید بهینه شود، پس مسأله ی به مدار آوردن واحدهای نیروگاهی یک مسأله ی بهینه سازی است. این مسأله به دلیل پیچیدگی شبکه برق و بازار برق از طبیعتی پیچیده و غیر خطی برخوردار است. در این پایان نامه، با استفاده از الگوریتم ژنتیک یک روش بهینه برای مسأله ی به مدار آوردن واحدهای نیروگاهی ارائه شده است. شرکت های تولیدی برنامه ی در مدار قرار دادن نیروگاه ها را با قید امنیت شبکه در دو مرحله انجام می دهند. در مرحله ی اول، برنامه ریزی تولید با آزاد کرد قید امنیت اجرا می گردد و سپس نتایج برنامه ریزی (خاموش و روشن بودن و میزان تولید واحدها) برای دوره های زمانی به مرحله دوم برنامه فرستاده می شود که در آن امنیت شبکه بررسی می گردد.