کاهش دوره ای نوتروفیل یکی از بیماری های نادر خونی است که به صورت دوره ای باعث افت مقدار نوتروفیل های موجود در جریان خون می گردد. هنگامی که تعداد نوتروفیل ها به کمتر از حد مشخصی سقوط می کند، حساسیت نسبت به بیماری های عفونی به شدت افزایش می یابد. روش رایج درمان این بیماری تزریق روزانه هورمون g-csf به مقدار3-5 µg/kg است. این روش درمان برای یک فرد میانسال با 60 کیلوگرم وزن حدود 000/40 دلار آمریکا در سال هزینه دارد که هزینه زیادی است. تجربه های بدست آمده نشان می دهد که با افزایش تعداد روزهای تزریق، تعداد روزهایی که افت شدید نوتروفیل وجود دارد کاهش می یابد. هزینه بالای درمان کاهش دوره ای نوتروفیل را می توان با تعیین توالی مناسب درمان، کاهش داد. در این پایان نامه با استفاده از بهینه سازی چند هدفه، سعی شده است تا یک روند درمانی مناسب جهت بهبود کاهش دوره ای نوتروفیل، بدست آید. در فصل اول مقدمه ای در مورد کاهش دوره ای نوتروفیل، مدل های موجود و کارهای انجام گرفته در این زمینه بیان شده است. در فصل دوم مدل در نظر گرفته شده در این پایان نامه بررسی شده است. فصل سوم به بهینه سازی چند هدفه، الگوریتم ژنتیک و الگوریتم های spea2 و nsga2 اختصاص دارد. در فصل چهارم به یافتن یک توالی تزریق مناسب جهت بهبود بیماری پرداخته شده است. در این فصل ابتدا توابع هدف مناسب جهت درمان اقتصادی و بهینه بیماری بدست آمده است. کاهش تعداد روزهای تزریق و همچنین تعداد روزهایی که مقدار نوتروفیل زیر حد استاندارد است و افزایش میانگین نوتروفیل ها در طی درمان، اهداف مورد نظر هستند. سپس روز شروع مناسب جهت درمان بیماری بدست آمده است. با شروع دوره درمان از این روز، یافتن توالی تزریق مناسب مورد مطالعه قرار گرفته است. توالی بدست آمده در این حالت میزان دارو را تا حدود 15%، نسبت به روش های معمول، کاهش داده است. پس از آن حساسیت نسبت به روز شروع درمان بررسی شده است. بر این اساس روزهای شروع درمان موفق بدست آمده است. در پایان درمان بیماری با دو میزان داروی متفاوت انجام شده است. توالی بدست آمده در این حالت میزان دارو را تا حدود 22%، نسبت به روش های معمول کاهش داده است.