چکیده مسأله بهره وری از دیر باز مورد توجه محققان و صنعتگران بوده است و در سالیان اخیر، درباره ضرورت و اهمیت اندازه گیری آن کتاب ها و مقالات متعددی نوشته شده است. روش ها و شاخص های مختلفی برای سنجش و ارزیابی بهره وری وجود دارد که می توان در سطوح مختلف بین المللی، ملی، صنعت و سازمان از این روش ها و شاخص ها استفاده نمود. حمل و نقل نقش مهمی را در سطوح کلان اقتصاد ایجاد می کند. تعیین شاخص های بهره وری و اندازه گیری آن هابه شناخت منابع ورودی و خروجی های سازمان نیازمند است. در این مختصر، ابتدا مفاهیم کلی بهره وری و روش های آن را با نگاهی خاص به صنعت حمل و نقل تشریح کرده و مهم ترین عوامل ورودی و خروجی صنعت حمل و نقل تعیین می شود و در ادامه شاخص هایی برای اندازه گیری بهره وری در سطح کلان حمل و نقل ریلی معرفی می گردد. سعی گردیده بوسیله شاخص های تعریف شده کشورهای انتخاب شده با هم از نظر زیر ساختار و استفاده از این ساختارها مقایسه گردند. به دلیل تعدد عوامل تصمیم گیری برای رتبه بندی از روش آنتروپی به منظور تعیین امتیاز و وزن هر شاخص و روش topsis که از روش های تصمیم گیری چند معیاره می باشد، بهره گرفته شده است. نتیجه نهایی تحقیق، تعیین رده بندی کشورهای مورد بررسی به لحاظ زیربنای موجود و میزان استفاده مناسب از آن ها در دو سال 2004 و 2007 می باشد. با نگاهی به رده بندی انجام شده، نه تنها جایگاه کشور ما در میان کشورهای جهان شناخته می شود، بلکه با بررسی کشورهایی با بهره وری بالا به لحاظ عملکرد راه کارهای افزایش بهره وری در صنعت حمل و نقل ریلی را می توان معرفی نمود. واژه های کلیدی : حمل و نقل ریلی ، بهره وری، رتبه بندی، آنتروپی و topsis