در این پژوهش تمایل به خوردگی نمونه های فولادهای زنگ¬نزن آستنیتی نانوساختار تولیدی جهت کاربرد مواد پزشکی مورد مطالعه قرار گرفت. در مرحله اول نمونه خام از پودرهای فولاد زنگ¬نزن نانوساختار (mn4-cr18-fe و mn8-cr18-fe) که توسط روش آلیاژسازی مکانیکی تهیه شده بود، تولید شده و پس از آن در دمای oc 1100 به مدت 20 ساعت تفجوشی شد. آزمایش¬ها و آنالیزهای مختلف جهت بررسی ساختار و ترکیب قطعات تولیدی انجام گرفت. نتایج آنالیزها نشان می¬دهد که فولاد تولیدی کاملاً آستنیتی بوده و اندازه بلورها پس از تفجوشی همچنان در مقیاس نانومتری (در محدوده 80 تا 90 نانومتر) باقی¬مانده است. عامل اصلی نانوساختار ماندن قطعات تولیدی به عدم رشد سریع بلورها به علت وجود درصد بالای نیتروژن و فاز آمورف در مرز بلورها نسبت داده شد. در مرحله دوم خواص خوردگی فولادهای تولیدی همراه با یک نمونه فولاد آستنیتی تجاری l316 در محلول¬هایی شامل درصدهای مختلف یون کلر توسط روش¬های الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش¬های خوردگی انجام گرفته نشان می¬دهد که خواص خوردگی تمامی نمونه¬های تولیدی بهتر از نمونه l316 بوده و نیز با افزایش درصد نیتروژن در ساختار فولاد، خواص خوردگی آن بهبود می¬یابد.