تلاش این تحقیق بر این است که یک روش غیر مستقیم و در عین حال غیر مخرّب برای تعیین ضرایب الاستیسیته ی مواد کامپوزیتی ارائه دهد. روش محاسبه برپایه ی بهبودسازی ضرایب، طی یک روند بهینه سازی می باشد. تابع هدفی که برای این منظور انتخاب شده است، اختلاف بین فرکانسهای طبیعی تحلیلی و فرکانسهای تجربی متناظر می باشد، که در آن فرکانس های تحلیلی به کمک روش ریلی- ریتز با استفاده از توابع شکل تیرها و مقادیر تجربی از طریق تستهای مودال به دست می آیند. در روش پیشنهادی از الگوریتم ژنتیک (ga) برای حلّ مسأله ی بهینه سازی استفاده شده است. به منظور بررسی کارایی روش پیشنهادی صفحات کامپوزیتی مستطیل شکل ارتوتروپیک ویژه با الیاف یک جهته و با شرایط مرزی کاملاً آزاد(ff-ff) انتخاب شده است. نتایج به دست آمده به وسیله ی روش ارائه شده با نتایج تحقیقهای مشابه برای دو نوع خاص گرافیت-اپوکسی و کربن-اپوکسی مقایسه شده است. لازم به ذکر است که از دو کد متفاوت برای اجرای روش ریلی-ریتز و متّصل کردن این مدل با الگوریتم ژنتیک در نرم افزار matlab استفاده شده است. به منظور بررسی حساسیت ضرایب الاستیسیته نسبت به تغییر فرکانسهای طبیعی به تحلیل حساسیت این دو سری متغیّر نسبت به هم پرداخته شده است و نهایتاً با مشخّص کردن منابع خطا، پیشنهاداتی برای بهبود روش ارائه شده است.