موضوعاین پایان نامه " نقد وبررسی ارزشیابی استادان(شیوه موجود) و ارائه یک برنامه کارآمد در دانشگاه رازی "می باشد و هدف اصلی آن ،تعیین نقاط ضعف وقوت روش فعلی ارزشیابی که در حال انجام است، بوده وبررسی جایگزینی روشی است که از سطح روایی و پایایی بالاتری برخوردار باشد، همچنین ارائه یک یا چند مرجع ارزشیابی است که دارای بیشترین همبستگی باشد. در این پژوهش از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شده و جامعه آماری متشکل ازمنابع پنج گانه: اعضای هیأت علمی(266نفر)،مدیران گروه(32نفر)،مدیران ارشد(15نفر) ،دانشجویان ممتاز(318نفر)ودانشجویان عادی(11000نفر) است، که انتخاب نمونه ها از طریق جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای (لایه ای )، انجام شده است. بر اساس اطلاعات بدست آمده از مطالعه اکتشافی پرسش نامه ای طراحی شد که در آن منابع پنج گانه مذکور باید مشخص می کردند که مناسب ترین فرد یا افراد برای قضاوت ، در خصوص مولفه های چهارگانه ارزشیابی اساتید(شیوه تدریس، توان علمی، کلاس داری، علاقمندی)شامل چه منبع یا منابعی(معاون آموزشی دانشگاه،مدیر کل آموزش دانشگاه،رییس دانشکده،معاون آموزشی دانشکده،مدیر گروه آموزشی، کلیه اعضای هیأت علمی،استاد مربوطه(خودارزیابی)، دانشجویان ممتاز و کلیه دانشجویان)است.ضریب آلفای کرونباخ 97/. این پرسش نامه حاکی از پایایی بالا و قابل اتکا بودن آن است. پس از جمع آوری اطلاعات وکد گذاری به منظور استخراج آن از آماره های توصیفی وآماره های استنباطی از آزمون استقلال و فی _ کرامر استفاده شد، که نتایج آن بدین شرح است: برای ارزشیابی محورهای چهارگانه ارزشیابی اساتید در کنار نظر دانشجویان می توان از نظر افراد دیگری چون: دانشجوی ممتاز، استاد مربوطه(خودارزیابی)، مدیر گروه، معاون آموزشی دانشکده و رییس دانشکده استفاده نمود. همچنین بین نظرات منابع پنج گانه در خصوص محورهای چهار گانه ارزشیابی اساتید توافق و همبستگی وجود دارد و نظر آنان با یکدیگر متفاوت نیست.