امروزه بکارگماری اثربخش منابع انسانی، که عموما گرانترین منبع برای اغلب سازمانها هستند اهمیت بسیاری دارد. زمانبندی اثربخش نیروی کار میتواند هزینه های منابع انسانی را کاهش دهد، به علاوه خدمت رسانی به مشتریان را بهبود میبخشد و رضایتمندی کارمندان را افزایش میدهد. در همین راستا بکارگیری روشهای محاسباتی برای زمانبندی کارکنان از میانه سده بیستم مورد علاقه پژوهشگران و موضوع بسیاری از پژوهشها بوده است. با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سئوال است که" چگونه میتوان مسئله زمانبندی پرستاران بیمارستان را در چارچوب یک روش تحقیق در عملیات مدلسازی نمود؟". بدین منظور پس از مطالعه گسترده کتابخانهای در زمینه این موضوع و بررسی شرایط مطالعات قبلی و تطبیق آن با مسئله مورد نظر این پژوهش، رویکرد فرا ابتکاری الگوریتم ژنتیک به منظور مدلسازی مسئله زمانبندی پرستاران بیمارستان مورد استفاده قرار گرفت. مدل ارائه شده در این پژوهش در پی ساختن برنامه های زمانی هفتگی وظایف پرستاران بیمارستان و تخصیص پرستاران به نوبت کارهای هر روز با در نظر گرفتن محدودیت های نرم و سخت است. به طوریکه ضمن برآوردن تقاضای بخش برای تعداد پرستاران مشخص در هر نوبت کاری، پاسخگویی به ترجیح ها و درخواستهای پرستاران بیشینه سازی شود. برای آزمایش و بررسی مدل طراحی شده و اطمینان از حصول نتایج مورد نظر از داده های موجود در بخش ercu بیمارستان تخصصی قلب و عروق جواد الائمه مشهد استفاده شده است. نتایج به دست آمده از بکارگیری شیوه پیشنهادی زمانبندی پرستاران بهبود قابل ملاحظه ای را از نظر زمان تهیه برنامه زمانی و نیز پوشش دهی تعداد افراد مورد تقاضای بخش برای نوبت کارهای مختلف نشان می دهد. نکته حائز اهمیت این است که برنامه زمانبندی تهیه شده به روش پیشنهادی این پژوهش توانسته است به میزان زیادی پاسخگویی به درخواست ها و ترجیح های کاری پرستاران بیمارستان را افزایش دهد.