در اغلب سازمانهای پروژه محور، ویژگی موقتی بودن پروژه ها باعث فراموشی تجارب ارزشمند و درسهای آموخته شده از پروژه ها می شود. در این نوع سازمانها، سرمایه های دانشی مورد بهره برداری قرار نمی گیرد که خود موجب دوباره کاریها، افزایش زمان، هزینه و بطور کلی اتلاف منابع می شود. با توجه به این نکته که ماهیت سازمانها طوری است که برای زمانهای طولانی طراحی شده اند، ولی ماهیت یک پروژه فقط برای تکمیل یک دوره خاص می باشد، ضرورت مدیریت دانش در سازمانهای پروژه محور برای حفظ دانش پروژه ها و یکپارچه سازی آنها در سطح سازمان اهمیت پیدا می کند. این نکته در زمینه مدیریت ریسک پروژه ها که ممکن است کل پروژه را تحت تاثیر قرار دهد نمود بیشتری پیدا می کند. در واقع یکی از شیوه های درس آموختن و حفظ تجربه ها، درس آموختن از خطاها و مشکلات و راهکارهای برخورد با آن ها می باشد. از این رو حوزه مدیریت ریسک پروژه یکی از مهمترین حوزه های مدیریت پروژه است که دانش زیادی را تولید می کند و می توان با مدیریت آن ها به سازمان در جهت پیشبرد اهداف جاری و آتی آن کمک بسزایی کرد. با توجه به مطالب فوق، در این پژوهش برآن شدیم تا با شناخت ابعاد مدیریت دانش در حوزه مدیریت ریسک پروژه و تحلیل آن به اهداف مورد نظر دست یابیم. در این راستا، استاندارد پی ام باک به عنوان پایه اصلی این کار در نظر گرفته شد و حوزه مدیریت ریسک پروژه که یکی از حوزه های نه گانه این استاندارد می باشد مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. جهت انجام این کار ابتدا، زیر فعالیـت های هر یک از فرایندهای این حوزه از استاندارد بدست آمد. سپس برای شناخت ابعاد دانشی این حوزه، با مطالعه ادبیات موضوع و با کمک خبرگان مدیریت پروژه، سه بعد اصلی مدیریت دانش در سازمان یعنی انسان (کارکنان)، فناوری و فرآیند ها از سویی، و دو نوع دانش ضمنی و صریح از سوی دیگر مورد مطالعه قرار گرفتند و ابعاد دانشی مورد نظر بدست آمدند. سپس با نظر این خبرگان، 44 فاکتور از فاکتورهای بدست آمده به عنوان فاکتورهای اصلی در نظر گرفته شد و با توجه به این فاکتورهای بدست آمده، پرسشنامه ای طراحی و برای 50 از نفر از مدیران پروژه جهت نظر سنجی ارسال شد. با استفاده از آزمون 2 جمله ای، آزمون فرضیات به عمل آمد. سپس با استفاده از آزمون فریدمن و ویلکاکسون به اولویت بندی هز یک از فاکتورهای مورد تایید قرار گرفته با استفاده از آزمون قبلی پرداخته شد.