چکیده حضرت عیسی علیه السّلام به عنوان یکی از پیامبران اولوالعزم، جایگاهی ویژه در میان پیامبران یاد شده در قرآن به خود اختصاص داده است. به دنبال القاء شبهات باطل و نسبت های ناروای الوهیّت و بُنُوّت در حقّ حضرت عیسی علیه السّلام، قرآن کریم ضمن ردّ شبهات باطل و نسبت های ناروا، عیسی بن مریم را فرزند ذکور مریم، بنده ی خدا و رسول الله دانسته. او ابن الله نیست، به صلیب کشیده نشده و به قتل نیز نرسیده است. عهد جدید دو تصویر مغایر از حضرت مسیح علیه السّلام به نمایش می گذارد. در انجیل ها ی همنوا یعنی متی، مرقس و لوقا بی تردید او یک انسان، بنده ای از بندگان خدا و پیامبر است . او به هیچ وجه جنبه ی الوهیّت ندارد .در مقابل، انجیل یوحنا او را به صورت یک موجود آسمانی که به زمین فرود آمده، معرفی می کند. مسیح این بخش خداست که جسم گرفته، موجودی ازلی وغیر مخلوق است. او پسر یگانه ی خداست. براساس این تحقیق، اگرچه موضوعاتی از قبیل بعضی القاب و معجزات، درقرآن و عهد جدید مشترک است، اما درباره ی برخی از مطالب موجود در عهد جدید، پیرامون حضرت عیسی علیه السّلام در قرآن کریم نظریه ای دیده نمی شود. همچنین قرآن کریم در پاره ای موارد ، به ویژه مسأله تثلیت مسیحیان به شدّت موضع گیری وآن را محکوم کرده است . کلید واژگان : مسیح، عیسی، کلمهالله، عبدالله، روح الله می باشد.