در این مطالعه برج تثبیت پالایشگاه گاز پارسیان شبیه سازی شده است. خوراک این واحد شامل 17 جزء می باشد و در دو محل وارد برج می شود. %67 خوراک پس از عبور از مبدل پیش گرمکن وارد سینی هفتم شده و مابقی خوراک با همان اجزای مولی به صورت سرد وارد سینی اول می شود. در این تحقیق، شبیه سازی به وسیله نرم افزار aspen و برنامه نویسی کامپیوتری با استفاده از نرم افزار matlab انجام شده است. به منظور پیش بینی خواص ترمودینامیکی از معادله حالت srk استفاده شده است. در محاسبات انجام شده برای تعیین انحراف از حالت تعادل بین فاز مایع و بخار بر روی سینی ها، بازده بخار مورفری مورد استفاده قرار گرفته است. معادلات mesh به دست آمده برای این سیستم چند جزیی در حالت پایا شامل 777 معادله جبری غیر خطی و وابسته به هم است. برای حل آن ها از روش نیوتن- رافسون استفاده شده است. در نهایت نتایج به دست آمده از شبیه سازی برای اجزای مولی محصولات بالا و پایین برج با مقادیر آزمایشگاهی حاصل از آنالیز gc مقایسه شده و تأثیر تغییر دبی خوراک f1 و f2 در محصولات خروجی برج تثبیت بررسی شده است.

کاتالیست 2،6- دی استیل پیریدین بیس (2،6 دی ایزوپروپیل فنیل ایمین) کبالت ? کلرید تحت شرایط کنترل شده تهیه گردید و برای پلیمریزاسیون همگن اتیلن مورد استفاده قرار گرفت. متیل آلومینوکسان (mao) وتری ایزوبوتیل آلومینیوم tiba)) نیز به ترتیب به عنوان کمک کاتالیست و رباینده آلودگی در محیط پلیمریزاسیون مورد استفاده قرار گرفت. بالاترین اکتیویته کاتالیست در دمای c? 30 بدست آمد در حالی که با افزایش دما اکتیویته کاهش یافت. در دمای بالاتر از c? 50 علیرغم کاهش شدید در اکتیویته، محصول بدست آمده به صورت پلی اتیلن کاملا روغنی حاصل شد. اکتیویته پلیمریزاسیون با افزایش فشار مونومر و همچنین میزان نسبت mao/tiba در پلیمریزاسیون همگن افزایش یافت، اما پدیده فولینگ رآکتور به مقدار زیادی با افزایش فشار مونومر و نسبت mao/tiba در پلیمریزاسیون همگن افزایش یافت. هیدروژن نیز به عنوان عامل انتقال زنجیر مورد استفاده قرار گرفت. اکتیویته کاتالیست و متوسط وزن مولکولی پلیمر حاصل، به غلظت هیدروژن حساسیتی از خود نشان ندادند. در حالی که متوسط وزن مولکولی پلیمر با افزایش فشار مونومر کاهش یافت. متوسط وزن مولکولی، دمای ذوب و درصد بلورینگی پلیمر حاصل در فشار مونومر 1بار و دمای c?20 به ترتیب برابر 105×2/1، c? 133و % 67 بود. پلیمریزاسیون هتروژن اتیلن توسط سیلیکا (sio2 ) صورت گرفت که در نتیجه آن مورفولوژی پلیمر بهبود یافت، در حالی که اکتیویته کاتالیست کاهش یافت. نکته قابل توجه اینکه پدیده فولینگ رآکتور با بکار بردن سیستم کاتالیستی ساپورت شده حذف شد.