قابلیت اطمینان ویژگی پنهان هر سیستم است که چه بسا اهمیت آن از اهمیت هر ویژگی آشکاری بیشتر می باشد. این ویژگی بر پایه ی نظریه ی احتمال شکل گرفته و با پیشرفت آن می توان به ایمنی بیشتر انواع سیستمها امیدوار بود؛ انواع سیستمهایی که سیستمهای پیشرفته ای همچون هواپیما، رادار، رآکتور و مواردی از این دست را در بر می گیرند. در این پژوهش، با دو تابع مهم احیا و میانگین سر و کار خواهیم داشت که با کمک همین دو تابع عاملهای هم ارزی قابلیت اطمینان را به دست می آوریم تا بتوانیم سیستمهایی را که به روشهای گوناگون بهبود بخشیده ایم، با هم مقایسه کنیم.