شوری از مهم ترین عواملی است که باعث کاهش محصولات کشاورزی در کشور ما بویژه استان قم شده است.در این تحقیق مشخص شد که مقاومت به شوری در گیاه روغنی کلزا با کمک دو تنظیم کننده رشد (پاکلوبوترازول و سالسیلیک اسید) افزایش یافت. رقم y3000 بعنوان رقم حساس به شوری و رقم هایولا 420 بعنوان رقم متحمل به شوری انتخاب شد. اسپری کردن پاکلوبوترازول با غلظتهای 0، 30 و60 ppm بر روی برگها در مرحله دو برگی با فاصله های یک هفته و در 3 مرحله انجام شد. محلول سالسیلیک اسید یک بار صبح زود با غلظتهای 0، 0/5 و 1میکرومولار بر روی برگها و در مرحله چهار برگی اسپری شد. نمونه برداری ها در120، 160 و 190 روزگی صورت گرفت. پاکلوبوترازول در مرحله رویشی(130روزگی) عموما تاثیر مثبت داشت و در مرحله گلدهی(160روزگی) تنها در صفت وزن تر ساقه در هر دو رقم افزایش معنادار نشان داد و این افزایش در غلظت 30 ppm بیشتر بود و اختلاف بین سطوح غلظت در سطح 5 درصد معنی دار شد. در مرحله رسیدگی(190روزگی) سبب افزایش وزن هزاردانه در هر دو رقم و با هر دو غلظت شد که این افزایش در رقم y3000 و با غلظت 60 ppm بیشتر بود. تعداد شاخه های فرعی تنها در رقم هایولا420 افزایش یافت ولی تعداد خورجین در هر دو رقم و با هر دو غلظت بویژه 60 ppmافزایش یافت. میزان مالون دآلدئید در y3000 افزایش و در رقم هایولا420 کاهش یافت و اختلاف دو رقم در سطح یک درصد معنی دار شد. میزان کلروفیل a، b، کل و پرولین در هر دو رقم و با هر دو غلظت افزایش یافت. پاکلوبوترازول در هر دو رقم نسبت پتاسیم به سدیم را دربرگ و ریشه افزایش داد ولی در میزان پروتئین در برگ و ریشه و در دو رقم تقریبا اثر معکوس داشت. در مجموع غلظت 30ppm مطلوبتر عمل کرده است. سالسیلیک اسید عموما در مرحله رویشی عملکرد مثبتی داشت اما عملکرد آن در مرحله گلدهی عموما در رقم هایولا420 افزایشی و در رقم y3000کاهشی بود و اختلاف دو رقم در سطح یک درصد معنی دار شد. در مرحله رسیدگی سبب افزایش وزن هزار دانه در هر دو رقم شد و این افزایش در رقم y3000 بیشتر بود و اختلاف دو رقم در سطح 5 درصد معنی دار شد و در بقیه صفات اختلاف رقم ها معنی دار نشد. سالسیلیک اسید در مرحله رویشی و گلدهی، در رقم y3000سبب افزایش میزان رنگیزه و میزان پرولین شد اما در رقم هایولا420 میزان پرولین افزایش ولی میزان رنگیزه ها کاهش یافت. میزان مالون دآلدئید در هر دو رقم کاهش یافت. میزان نسبت پتاسیم به سدیم در برگ و ریشه و در دو رقم برعکس عمل کرد. میزان پروتئین ریشه در هر دو رقم با غلظت5/0 میکرومولار کاهش و با غلظت یک میکرومولار افزایش یافت، در حالی که پروتئین برگ در رقم y3000 با هر دو غلظت افزایش یافت اما در رقم هایولا420 برعکس وضعیت پروتئین در ریشه بود. در مجموع غلظت 1 میکرومولار سالسیلیک اسید بویزه در رقم y3000 موثر تر عمل کرده است.