هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه شادکامی، ویژگی های شخصیتی و سلامت روان در جوانان مذکر دارای اختلال لکنت زبان و عادی است. نمونه گیری تمام شمار بود و لذا جامعه و نمونه از نظر تعداد برابر بود و کلیه جوانان مذکری را که در مرکز روان درمانی به دلیل تشخیص لکنت زبان پرونده داشتند و خدمات گفتار درمانی دریافت می کردند را شامل می شد. برای آزمون افراد گروه سالم نیز از میان سازمان های دولتی شهرستان کرمانشاه 2 مرکز انتخاب شدند و از میان پرسنل 18 تا 35 سال آنها که به لکنت زبان مبتلا نبودند، 21 نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند .افراد گروه کنترل در عامل های سن، تاهل و تجرد، سطح تحصیلات، و پایگاه اجتماعی- اقتصادی همتا شده بودند. به منظور جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه شادکامی آکسفورد ohi، سلامت عمومی ghq و پرسشنامه ویژگی های شخصیتیneo-ffi مورد استفاده قرار گرفت. از تجزیه و تحلیل آماری داده ها این نتایج به دست آمد: - بین احساس شادکامی در افراد دارای لکنت زبان و افراد عادی، تفاوت معنادار وجود دارد و افراد لکنتی کمتر از افراد عادی احساس شادمانی می کنند. - سلامت روان در افراد دارای لکنت زبان و افراد عادی تفاوت معنادار ندارد و در هیچ یک از زیر مقیاس ها نیز این تفاوت معنادار نیست. - ویژگی های شخصیتی افراد مبتلا به لکنت زبان و افراد عادی تنها در عامل برونگرایی تفاوت معنادار دارد و افراد مبتلا به لکنت به میزان معناداری درونگرا تر از افراد عادی هستند. - در افراد دارای لکنت زبان، شادکامی با زیر مقیاس اضطراب پرسشنامه سلامت عمومی رابطه منفی معنادار دارد. - در افراد عادی، احساس شادکامی با زیر مقیاس علائم جسمانی و نمره کلی سلامت عمومی رابطه منفی معنادار دارد. - بین هیچ یک از ویژگی های شخصیتی با شادکامی رابطه معنی دار وجود ندارد.