مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات ماکروسکوپیک کورکامین، بر التیام زخم های تمام ضخامت پوست در موش سوری صورت گرفت. در این مطالعه از 18 قطعه موش سوری بالغ با میانگین وزنی 5±25 گرم و سن حدود60 روز استفاده شد. در روز شروع مطالعه پس از شماره گذاری موش ها، آنها به 3 گروه 6 تایی تقسیم شدند: 2 گروه آزمایش که زخم های آن ها با غلظت های 40 و 60 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن، مورد درمان قرار گرفتند و یک گروه کنترل که متیل سلولز دریافت می کردند. تحت بیهوشی عمومی با هالوتان، یک عدد زخم تمام ضخامت با قطر 9 میلی متر به صورت مدور در ناحیه پشت موش ها ایجاد شد. 24 ساعت پس از ایجاد زخم ها، موش های گروه کنترل با ژل متیل سلولز و موش های گروه آزمایش باژل متیل سلولز حاوی کورکامین تحت درمان قرار گرفتند. در روز های 1 ، 3 ، 5 ، 7 ، 9 و 11 بعد از ایجاد زخم تصاویر دیجیتال تهیه شد. عکس های حاصل با نرم افزار scion image مورد بررسی قرار گرفتند و بعد از تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss،اختلاف معنی داری بین گروه کنترل و هر دو گروه آزمایش از نظر درصد انقباض زخم و التیام زخم مشاهده شد. اما از نظر اپیتلیالیزاسیون، اختلاف معنی داری بین گروه کنترل و دو گروه آزمایش دیده نشد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که درمان زخم های تمام ضخامت پوست، با کورکامین، اگرچه بر روی تشکیل بافت پوششی اثر معنی داری نداشت، اما می تواند سرعت انقباض زخم و التیام زخم در موش سوری را از نظر شاخص های ماکروسکوپیک بهبود بخشد