علائق رو به ازدیاد توسعه گران در استفاده از اراضی محدود شهری موجب بروز فشار روزافزونی به مناطق طبیعی، فضاهای باز و نواحی کشاورزی و تبدیل آنها به نواحی ساخته شده و گسترش بی رویه شهرها گردیده ست که در نتیجه ضرورت دستیابی به روش های موثر و کاربردی برای حفظ منابع با ارزش طبیعی مطرح گردیده است. روش های متفاوتی برای تحقق این امر در ادبیات برنامه ریزی حفاظت، مد نظر قرار گرفته است که یکی از این روش های مرسوم و جدید روش موسوم به " برنامه انتقال حق توسعه" می باشد. . از طرف دیگر مناطقی در درون شهرها وجود دارند که به علت عدم توجه کافی به آنها روز به روز فرسوده تر و خالی از ساکنان اصلی می گردد. برنامه انتقال حق توسعه با هدف حفظ مناطق طبیعی، فضاهای باز و اراضی کشاورزی، تلاش در جهت تبیین مفهوم حقوق مترتب بر توسعه و انتقال آن از یک ناحیه به سایر نواحی مستعد که واجد ارزش های توسعه ای هستند دارد. نواحی مورد نظر برای این برنامه عمدتا مناطق متراکم یا نواحی روستایی رو به توسعه هستند. هزینه های انجام و اجرای این برنامه عمدتاً توسط توسعه گران تامین می شود و بنابراین امکان تحقق آن بسیار بالا است. برنامه tdr همچنین در موارد دیگری نیز نظیر حفاظت از منابع طبیعی، اراضی کشاورزی و حتی نواحی واجد ارزش های تاریخی شهری نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش ضمن تبیین و تشریح کامل رویکرد مذکور، اهداف و مکانیسم های انجام و تحقق آن، سعی در آزمون این رویکرد در مناطق فرسوده شهری دارد. در این تحقیق تلاش خواهد شد تا امکان کاربست این روش در جهت ارتقای فرایندهای بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری بررسی گردد. محدوده مطالعاتی که در این تحقیق به عنوان نمونه مورد بررسی قرار خواهد گرفت محله سیروس واقع در منطقه 12 شهرداری تهران می باشد.

هدف از این رساله، تعیین شاخصهای بومی بازآفرینی و الگوی مبتنی بر فرهنگ وشرایط کشور برای بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری می باشد که در قالب مطالعات تحلیلی-توصیفی و اجرای یک مدل تحلیلی محقق شد. ابتدا مفاهیم، دیدگاههای نظری ومفهومی در ارتباط با بافت فرسوده و بازآفرینی شهری با مطالعه سوابق و از طریق مراجعه به منابع علمی و معتبر بررسی و تحلیل شد. سپس، شناخت وتحلیل منطقه مطالعاتی به منظور جهت دادن به چارچوب رساله از طریق پرسشنامه انجام گردید. در نهایت، چارچوب الگوی بومی بازآفرینی بافتهای فرسوده تدوین شد، که به منظور تدوین این چارچوب، رسالت ها و ارزش های بازآفرینی بومی با مرور کتابخانه ای و اسنادی، تعیین گردید و از مدل تلفیقی ساختار سلسله مراتبی فازی و سیستم اطلاعات جغرافیایی برای ارزیابی وضعیت بافت های فرسوده منطقه به منظور بازآفرینی شهری استفاده شد