پ‍ژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر سبک های مقابله با استرس دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر گرگان در سال تحصیلی 88-87 انجام شد. با توجه به حساسیت این دوران اهمیت آموزش سبک های مقابله با استرس در نوجوانان دو چندان احساس می شود. مطالعه از نوع تجربه حقیقی (پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل بود. گروه نمونه این پژوهش متشکل از 30 نفراز دانش آموزان دختر سال اول دبیرستانی بود، که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به تصادف به دو گروه کنترل و آزمایش اختصاص یافتند. ابتدا دانش آموزان با استفاده از پرسشنامه سبک های مقابله با استرس که تلفیقی از دو پرسشنامه موس، بلینگزو الاه است، مورد آزمون قرار گرفتند، سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل قرار گرفتند. و در پایان مجددا پرسشنامه سبک های مقابله اجرا و داده ها با استفاده از آزمون آماریt مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر نمرات مساله مداری و هیجان مداری قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجود داشت (p<0/001). از نتایج برمی آید که اولا شیوه هیجان مداری مقابله موجب افزایش عوارض استرس و کاهش سلامت روانی جسمانی نوجوانان شده، ثانیا با استفاده از شیوه آموزشی تحلیل رفتار متقابل می توان استفاده از شیوه هیجانی را کاهش و مساله مداری را افزایش داد.