نقد ساختاری به ساختار روابط اجزای یک کل می پردازد و بر اساس آن تک تک عناصر داستان به صورت مجزا مورد نقد قرار گرفته، سپس با جمع بندی آن عناصر کل اثر مورد نقد قرار می گیرد. رمان «ساره» رمانی است که در سال 1938م توسط «عباس محمود العقاد» نویسنده، مورخ، شاعر و ناقد مصری نگارش شد. شخصیت مرد داستان «همام» است، که ویژگی های شخصیتی و نگرش قهرمان داستان همانند نویسنده ی آن می باشد؛ زیرا در این رمان عقاد تجربه ی شخصی و درونی خود را به خوبی ارائه داده است. شخصیت های حقیقی این رمان «شک» و «زنانگی» هستند که درگـیری درامی میان آن ها شـکل می گیرد، و هر دوی آن ها (شک و زنانگی) در حال رشد هستند. شخصیت های مادی و حوادث رمان آن گونه که در رمان های امروزی شاهد آن هستیم دستخوش تغییر و تحول نیستند. نویسنده به عنوان راوی بسیاری از اوقات خود را بر داستان و روند آن تحمیل می کند و گاهی مستقیما وارد صحنه می شود و اندیشه و نظریات خود را بیان می کند. قهرمان زن رمان «ساره» بر اساس نظر نویسنده و حکم شخصی وی ساخته و پرداخته شده است که گاهی خالی از مبالغه هم نیست. به ویژه این که احکام تندی درباره ی زن صادر می کند. «ساره» رمان فنی ای است که انسان را به ورای ظاهـر خود رهنمـون می سـازد. این رمـان یک رمان بازاری نیست، که فقـط خاصـیت وقت گذرانی داشتـه باشد و از خیـال پردازی های آن لذت ببریم، بلکه حس کنجکـاوی خواننده را برمی انگیزد و پیرامون واقعیت جنس زن و مرد و تحلـیل روابط میـان آن ها اطلاعـات جالبـی ارائه می نماید. همچنین آغاز دلکش و جذاب آن خواننده را وادار به دنبال نمودن رمان می نماید.