وجوه نقد از منابع مهم و حیاتی هر واحد انتفاعی است و ایجاد توازن بین وجوه نقد در دسترس و نیاز های نقدی ، مهمترین عامل سلامت اقتصادی هر واحد انتفاعی است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین کسری و مازاد وجه نقد با بازده سهام در شرایط تورمی ایران صورت گرفته است. در واقع این بررسی رابطه بین کسری و یا مازاد وجه نقد را با یک متغیر غیر قابل کنترل توسط مدیریت(بازده سهام) مورد آزمون قرار می دهد. همچنین این رابطه یک بار نیز بدون در نظر گرفتن شرایط تورمی صورت خواهد گرفت .این پژوهش برای دوره زمانی سالهای 1378 تا 1389 به مدت 12 سال و برای نمونه ای مشتمل بر 125 شرکت در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش پانل می باشد و برای حذف خطای نمونه گیری از روش غربالگری (حذف سیستماتیک) استفاده شده است. نتایج این پژوهش بیانگر این است که بین مازاد یا کسری وجه نقد با در نظر گرفتن تورم رابطه معناداری با بازده سهام به دست نیامد. در واقع نتایج بیانگر این است که با در نظر گرفتن شرایط تورمی در ایران، با ورود متغیر تورم در ایران، مازاد یا کسری وجه نقد با بازده سهام رابطه ای ندارد. همچنین نتایج نشان می دهد که بین بازدهی سهام و میزان کسری و یا مازاد وجه نقد رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد. نتایج این تحقیق با نتایج تحقیق سیموتین،2010 هماهنگی دارد و با نتایج تحقیق حجازی و اروجی،1389 نیز مطابقت دارد.