چکیده: هدف این تحقیق، بررسی تاثیر تمرکز توجه بیرونی و درونی بر عملکرد و فعالیتemg کودکان در تکلیف پرش عمودی بود. 16کودک (با میانگین سنی 89/0 ± 9 سال) به صورت داوطلبانه در پ‍‍ژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها تکلیف پرش عمودی را ابتدا در شرایط کنترل و سپس به صورت همسان سازی متقابل در شرایط تمرکز توجه بیرونی و درونی اجرا کردند. آزمودنی ها 8 پرش عمودی در هر شرایط انجام دادند و ارتفاع پرش آنها بوسیله دستگاه ورتک (که برای اندازه گیری ارتفاع پرش استفاده می شود) اندازه گیری شد. همچنین فعالیت emg عضلات مختلف (پهن میانی، درشت نی قدامی، دوسر رانی، دوقلوی جانبی و راست رانی) در حین پرش بوسیله دستگاه الکترومیوگراف ثبت گردید. در شرایط کنترل دستورالعمل تمرکزی ارائه نشد و در شرایط تمرکز بیرونی، توجه آزمودنی ها به شبکه های بالای دستگاه ورتک و در شرایط تمرکز درونی به انگشتان دست خود هدایت شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که پرش عمودی آزمودنی ها در شرایط تمرکز بیرونی در مقایسه با شرایط کنترل و تمرکز درونی به طور معناداری (001/0 = p) بیشتر بود. همچنین فعالیت emg عضلات مورد نظر نیز در شرایط تمرکز بیرونی در مقایسه با شرایط کنترل و تمرکز درونی به طور معناداری (001/0 = p) کمتر بود. این نتایج نشان می دهد، در تکلیفی همچون پرش عمودی که نیاز به تولید نیروی حداکثر دارد؛ اتخاذ تمرکز بیرونی سودمندی و کارآمدی حرکات کودکان را بهبود می بخشد.

در رقابت های سطوح بالا که توانایی جسمانی ومهارت های تکنیکی و تاکتیکی ورزشکاران به هم نزدیک می شود، عوامل روانی نقش تعیین کننده ای در موفقیت و برتری در مسابقات ایفا می کنند. سرسختی ذهنی، یکی از عوامل روانی بسیار مهم در تعیین موفقیت ورزشکاران محسوب می شود، به طوری که اکثر مربیان و روان شناسان ورزشی سرسختی ذهنی را مهمترین عامل روانی موثر در موفقیت ورزشکاران می دانند. هدف ما در تحقیق حاضر بررسی تفاوت میزان سرسختی بین کشتی گیران ماهر و مبتدی و تعیین همبستگی موجود بین سرسختی ذهنی و تعدادی از متغیرهای فردی و تمرینی بود. به این منظور 60 کشتی گیر ایرانی ساکن در شهر تهران انتخاب شدند که 30 کشتی گیر ماهر و 30 کشتی گیر مبتدی بودند. ابزار سنجش سرسختی ذهنی در این تحقیق پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی 2009 (smtq 2009) بود که روایی آن توسط اساتید و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. روش های آماری مورد استفاده برای تحلیل داده های تحقیق شامل آزمون مقایسه میانگین دو جامعه، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن بود. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین نمرات سرسختی ذهنی و خرده مقیاس های آن در کشتی گیران ماهر به طور معنی داری نسبت به کشتی گیران مبتدی بیشتر بود و همچنین در خصوص فرضیه های تحقیق ارتباط معنی داری بین متغیر های سن و سطح تحصیلات با سرسختی ذهنی وجود نداشت اما رابطه بین متغیر های تجربه، افتخارات کسب شده و میزان تمرین با سرسختی ذهنی معنی دار بود و این در واقع نشان دهنده این می باشد که سرسختی ذهنی بیش از اینکه با متغیر های فردی مرتبط باشد با متغیر های تمرینی ارتباط دارد.