نام پژوهشگر: مینا توکلی دهقی
مینا توکلی دهقی علیرضا گلپایگانی
شعر دیجیتال ترکیبی از ادبیات، تصویر، صوت و تکنولوژی است که توسط شاعرانی که تجربه با کامپیوتر را آغاز کرده بودند از اواخر سال 1950 شکل گرفت. در اثر این برخورد شعر و کامپیوتر، قبل از ظهور شبکه جهانی، تاریخی از ادبیات/ تکنولوژی شکل گرفت که بیانگر آرایه¬ای از شعر بود که به طور مستقیم تحت نفوذ، پردازش و دستکاری توسط کامپیوتر قرار گرفت. این رساله بنیان¬های شعر دیجیتال را در دهه¬های قبل از کامپیوترهای شخصی و به طور مشخص قبل از www مورد بررسی قرار می¬دهد، به معرفی و شرح انواع گوناگونی که قبل و بعد از ظهور کامپیوترهای شخصی به وجود می¬آیند، و شاعرانی که با استفاده از تکنیک¬های مختلف کامپیوتری و رسانه¬های نو شعرهای دیجیتال تولید می¬کنند می¬پردازد. این تولیدات به واسطه فن آوری¬های جدید از چاپ بر روی کاغذ فراتر رفته، به واسطه cd و سپس شبکه جهانی وب منتشر ¬شدند. از دهه 1990 به بعد، در اشکال مختلف شعر دیجیتال ظهور انیمیشن به طور جدی دیده می شود و شاعران به طور گسترده¬تری در تولید آثار خود از این فرم هنری استفاده می¬کنند.