استرس و وقایع آسیب رسان به کرّات اتفاق میافتد، عوارض این آسیبها طبقات تشخیصی متفاوتی از جمله اختلال استرس پس از سانحه را ایجاد میکند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تابآوری، هوش هیجانی و سبک های مقابله ای در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه و افراد بهنجار انجام شد.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران بستری مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شهرستان سنندج بود. تعداد نمونه این پژوهش 60 نفر از افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه و افراد بهنجار بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های تاب آوری، مقابله با استرس، هوش هیجانی و مقیاس شدت نشانه های بالینی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روش های تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری (manova)، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه و افراد بهنجار از لحاظ سبک مقابله اجتنابی(74/95 f=)، سبک مقابله شناختی(79/142f=)، سبک مقابله رفتاری(22/122f=)، تاب آوری(95/141f=) و از لحاظ هوش هیجانی(5/195 f=) تفاوت وجود دارد (001/0> p). همچنین بین سبک مقابله اجتنابی و شدت علائم رابطه معنی دار مثبت (93/0=r) وجود دارد (001/0> p). بعلاوه بین سبک مقابله شناختی (27/0- =r)، سبک مقابله رفتاری(30/0- =r)، تاب آوری (46/0- =r) و هوش هیجانی(41/0- =r) با شدت علائم رابطه معنی دار منفی داشتند (001/0> p). در نهایت نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که حدود 87 درصد واریانس مربوط به شدت علائم توسط سبک مقابله اجتنابی، تاب آوری و هوش هیجانی تبیین می شود. با توجه به اهمیت این متغیرها می توان با طراحی برنامه های آموزشی و مشاوره برای بهبود بیماران اقدام نمود.