هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش توانمندسازی روانشناختی بر خلاقیت شناختی و خلاقیت هیجانی دانش آموزان می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر سال سوم دوره اول دبیرستان که در سال تحصیلی 93-92در شهر ایوان مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می داد. پس از اجرای پیش آزمون، تعداد 30 نفر از دانش آموزانی که در هر دو پرسشنامه نمره ی پایین کسب کردند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (15نفر) و کنترل (15نفر) قرار گرفتند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش آزمون خلاقیت شناختی عابدی و پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل بود. جلسات آموزشی توانمندسازی روانشناختی به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای روی گروه آزمایش اجرا گردید، ولی بر گروه کنترل مداخله ای اعمال نشد. بعد از اتمام جلسات آموزشی، بلافاصله پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها در دو مرحله اجرای آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل اثربخشی آموزش توانمندسازی روانشناختی بر خلاقیت شناختی و خلاقیت هیجانی را با 99/0اطمینان تأیید کرد.

اخیرا آزمون پله بیشینه جدیدی به نام tmstبرای برآورد توان هوازی بیشنه توسط آقا علی نژاد وهمکاران(1388) از دانشگاه تربیت مدرس ،معرفی شد که حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max) را بر اساس تنظیم ارتفاع پله بر اساس زاویه 90 درجه زانو برآورد می کند و پایایی وروایی آن در دختران فعال 19- 29 بررسی و تایید شد. پژوهش حاضر در راستای تعیین اعتبار،روایی و پایایی این آزمون در دختران فعال رده سنی 14 تا 19 سال هنرستان های تربیت بدنی و دانشکده فنی شریعتی تهران و ارایه ی فرمول محاسباتی برآورد vo2max برای این گروه سنی انجام شد.30 آزمودنی با میانگین سن 220/1±400/17 سال، قد179/11±683/160سانتی متر، توده بدنی 190/7±243/55کیلوگرم و در صد چربی بدن855/4±700/24درصد به عنوان آزمودنی در پژوهش حاضر شرکت نمودند و آزمون tmst و نوارگردان را با تجزیه و تحلیل نفس به نفس گازهای تنفسی در نوبت های جداگانه انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، ضریب پایایی icc، tزوجی و رگرسیون خطی استفاده شد. با استفاده از رگرسیون خطی فرمول برآورد vo2max در آزمون tmst به دست آمد: vo2max(ml/kg/min) = 27/301 + 2/301 ) ریتم پایانی) + 0/051 (ضربان قلب پایانی) – 0/126 (kg وزن بدن) see=3/162 ml/kg/min یافته های پژوهش تفاوت معناداری را بین زمان رسیدن به vo2max و زمان کل دو آزمون ، ضربان قلب زمان رسیدن به vo2maxو معادل تهویه ای اکسیژن بین دو آزمون نشان نداد(p>./05). همچنین همبستگی مثبت و معناداری بین vo2max ، ضربان قلب زمان رسیدن به vo2max ، معادل تهویه ای برای اکسیژن، میزان تلاش ادراک شده و نسبت تبادل تنفسی در آزمون های tmst و نوارگردان به دست آمد(p<./05). آزمون tmst همچنین از پایایی بالایی در vo2max، ضربان قلب زمان رسیدن به vo2max، معادل تهویه ای اکسیژن ، نسبت تبادل تنفسی و ریتم نهایی ، برخوردار بود. نتیجه این که آزمون tmst آزمونی ساده و پایاست که با تجهیزات اندک vo2max را با دقت بالا برآورد می کند.