dnaپلیمرازها، آنزیم های مسئول حفظ، همانندسازی و انتقال اطلاعات ژنتیکی در تمام ارگانیسم ها می باشند. هم یوکاریوت ها و هم پروکاریوت ها چندین آنزیم dna پلیمراز مختلف دارند که بعضی از آنها در همانندسازی ژنوم، بعضی در ترمیم و بعضی دیگر در فرایندهای جانبی مختلف دخالت دارند. بیشتر بیولوژیdna پلیمراز ها از مطالعات گوناگون بر روی اولین dna پلیمراز شناخته شده- dna پلیمراز і باکتری e. coli- بدست آمده است. با شناسایی اولین آنزیم dna پلیمراز مقاوم به حرارت- taq dna polymerase- و کاربرد آن در تکنیک pcr، تحقیقات بیولوژی مولکولی جهش چشمگیری پیدا کرد و اهمیت مطالعه و شناسایی dna پلیمرازهای مقاوم به حرارت مختلف را دو چندان ساخت. در پژوهش حاضر باکتری ترموفیل بومی ایران به نام geobacillus sp.mkk مشابه باکتری geobacillus stearothermophilus با توانایی تولید dna پلیمراز مقاوم به حرارت ، مورد مطالعه قرار گرفته و شرایط رشد آن به منظور بدست آوردن بیشترین تعداد باکتری و در نتیجه بالاترین مقدار آنزیم dna پلیمراز، بهینه گردید. با استفاده از اسپکتروفتومتر تعداد سلول های باکتری در طول موج 600 نانومتر در شرایط مختلف بررسی و مقایسه شد و بهترین شرایط برای رشد باکتری بدست آمد. در میان منبع های مختلف کربن (گلوکز، گالاکتوز، فروکتوز، لاکتوز و آب پنیر) گلوکز به عنوان بهترین منبع کربن، در میان منبع های مختلف ازت (عصاره مخمر، آمونیوم سولفات، اوره) عصاره مخمر بهترین منبع ازت، در بین دماهای مختلف (40،45،50،55،60،65) دمای 55 درجه سانتیگراد مناسب ترین دما، در میان ph های مختلف (4 ،5 ،6 ،7 ،8) 6ph از همه بهتر و بین rpm های مختلف (120، 150، 170، 200) rpm150 از همه مناسب تر بود. سپس در شرایط بهینه منحنی رشد باکتری رسم گردید و باکتری ها در اواخر فاز لگاریتمی که دارای بیشترین تعداد و فعالیت می باشند، برای بدست آوردن عصاره سلولی مورد استفاده قرار گرفتند. از عصاره سلولی بدست آمده در واکنش pcr به جای taqپلیمراز استفاده شد و نتایج نشان داد که آنزیم dna پلیمراز موجود در عصاره سلولی توانایی انجام واکنش pcr را دارد.