نام پژوهشگر: فریبا نجفی

المرأه فی الجاهلیه تاریخیاً و ادبیاً
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی 1389
  فریبا نجفی   صادق خورشا

الف. موضوع و طرح مسئله (اهمیت موضوع و هدف): ب. مبانی نظری شامل مرور مختصری از منابع، چارچوب نظری و پرسش ها و فرضیه ها: پ. روش تحقیق شامل تعریف مفاهیم، روش تحقیق، جامعه مورد تحقیق، نمونه گیری و روش های نمونه گیری، ابزار اندازه گیری، نحوه اجرای آن، شیوه گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها: ت. یافته های تحقیق: ث. نتیجه گیری و پیشنهادات: عصر جاهلی یکی از پیچیده ترین عصور عربی می باشد که نقاد در مورد زمان شروع آن و ویژگی هایش اختلاف نظر دارند و یکی از عناصر مهم در این دوره «زن» می باشد و همان طور که می دانیم زن عصر جاهلی گاهی آنقدر باارزش می شد که به مرحله پرستش می رسید و گاهی آنقدر بی ارزش که زنده زنده دفن می شد. به هر حال ارزش و قیمت او نزد هر قبیله متفاوت بود. شعرای جاهلی از این موجود غافل نشده اند و اکثر قصائدشان را با تغزل به آن آغاز نموده اند زن موجودی است بسیار لطیف و رقیق، و شروع قصیده با وصف او می توانست بهترین مقدّمه باشد برای آن تا شنونده یا خواننده را ترغیب کند برای شنیدن یا خواندنش. و همچنین این آغاز، باعث می شد که مقدمه با یک موسیقی نرم و دلنشین شروع شود و گوش را نوازش دهد. شاعران جاهلی زن را به دو گونه وصف نموده اند: حسی و معنوی و این وصف به شخصیت شاعر و نوع عشق او مربوط می شود. در برخی از این توصیفات منظور شاعر، زن حقیقی نیست. شاعر از یک زن صحبت می کند و او را به عناصر مختلف مثل خورشید و نخل و آهو و... تشبیه می کند ولی در واقع منظورش یکی از خدایان می باشد و زن فقط رمزی است برای اشاراه به آن خدا. به هر حال سخن از زن، سخن از کل جامعه است نه سخن از نصف جامعه. جامعه در دامن زن پرورش می یابد و زن بر آن تأثیر فراوان دارد. به همین دلیل نوشتن در مورد او بسیار مهم و حائز اهمیت می باشد. و این پایان نامه به بررسی جایگاه زن در جامعه جاهلی عربی و نقش او در ادبیات آن عصر می پردازد و مشخص می کند که شاعر جاهلی از چه منظری به او نگاه کرده و چگونه او را در اشعارش توصیف نموده است.