هدف از این مطالعه بررسی رفتاری و بافت شناسی اثراتانول بر فرایندهای بعد از فعال سازی حافظه در یک مدل شرطی است. موش های نر صحرایی نژاد ویستار دردستگاه ترس شرطی با دو شوک ma 6/0 به مدت 1 ثانیه با فاصله 180 ثانیه آموزش داده شدند. ?? ساعت بعد از آموزش، موش دوباره به مدت 2 دقیقه بدون دریافت شوک در محفظه قرار داده شده و بلافاصله بعد از به خاطرآوری سالین و یا اتانول با دوزهای مختلف به حیوان تزریق شد. ?? ساعت، یک هفته و دو هفته بعد موش به مدت 5 دقیقه در محفظه قرار داده می شد و مدت زمانی که طی ? دقیقه حیوان در حالت بی حرکتی به سر می برد ثبت شد. در آزمایش دوم بعد از اولین تست به خاطرآوری ، حیوان بیهوش و سپس پرفیوژن درون قلبی انجام شد. سپس هیپوکمپ حیوان خارج و پس از فیکس کردن و تهیه برش های 10 میکرونی با کرزیل ویوله رنگ می شد. در آزمایش سوم هیپوکمپ استخراج و فیکس شده و با کرایوستات برش های 10 میکرومتری تهیه و سنجش تانل انجام شد. در آزمایش چهارم بافت هیپوکمپ هموژن می شد و به مدت 15 دقیقه با دور g10000 و در دمای 0c4 سانتریفوژ می گردید. از محلول رویی جهت سنجش غلظت پروتئین، فعالیت کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز استفاده شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که اتانول با دوز 5/1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن، تثبیت مجدد حافظه را به طور معنی داری کاهش می دهد ولی این اثر موقتی است . نتایج آزمایش دوم کاهش 7/43% و 8/35% و 8/37% را به ترتیب در تعداد سلول های ca1 و ca3 و dg نشان داد(p< 0.01) . سنجش تانل افزایش معنی داری را در تعداد سلول های دچارمرگ برنامه ریزی شده در تمام نواحی هیپوکمپ نشان داد. فعالیت کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز بین گروه کنترل و گروهی که اتانول دریافت کرده بودند تفاوت معنی داری نداشت. یافته های فوق نشان می دهند که تزریق اتانول با دوز 5/1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بعد از فعال سازی حافظه ترس شرطی شده، با ایجاد مرگ برنامه ریزی شده، تعداد سلول های ca1و ca3 و dg را کاهش می دهد . کلید واژگان: هیپوکمپ، حافظه، ترس شرطی شده محیطی، اتانول، تانل، استرس اکسیداتیو، کرزیل ویوله