برانژه شخصیت اصلی و ثابت در چهار نمایشنامه ی یونسکو با عنوان های کرگدن? شاه می میرد ، پیاده در هواو قاتل بی مزد و مواجب می باشد. در نمایشنامه های یونسکو همانند اسطوره ها، تحول به صورت تنزل از خوی انسانی به طبیعت حیوانی و نیز بازگشت از تمدن به طبیعت انجام می گیرد. در حقیقت این فرآیند تمدن را نیز واژگون می کند. مفهوم شخصیت که عنصر اصلی در نمایشنامه هاست، در تئاتر پیشرو به ویژه تئاتر یونسکو دچار تغییر گویایی شده است، شاهداین مدعا برانژه است که به عنوان تنها نا-قهرمان در نمایشنامه هایی که قبلا ذکر شده حضور ثابت دارد وبر خلاف آنچه قابل انتظاراست ایستادگی ومقاومت او دراحیای انسانسیت و اخلاق، شخصیت او را به انسانی متعهد به جامعه تبدیل کرده است. دراین تحقیق به بررسی ویژگی های شخصیت برانژه خواهیم پرداخت که عامل انتخاب او در چندین نمایشنامه ی یونسکو از جمله کرگدن، شاه می میرد، پیاده در هوا و قاتل بی مزد و مواجب شده است و در ادامه به وجوه مشترک برانژه در این نمایشنامه ها و تحول منطقی شخصیت او پی خواهیم برد