هدف از این تحقیق برسی تاثیر حضور کلاسی و جنسیت بر میزان یادگیری دانشجویان دانشگاه پیلم نور در درس زبان عمومی در مقطع کارشناسی می باشد که رشته تحصیلی آنها زبان انگلیسی نیست. علاوه بر این ها جنسیت در این تغییر به عنوان متغیر میانی (moderator) برسی گردید تا معلوم شود که بین میزان موفقیت و جنسیت رابطه مستقیمی وجود دارد یا خیر. امکان اینکه دانشجویانی که در اکثر جلسات حضور می یابند نمرات بهتری می گیرند مورد برسی قرار گرفت و همچنین امکان برتری جنسیتی بر دیگری مورد برسی قرار گرفت. با این هدف دو گروه هر کدام شامل 190 نفر از طریق پخش پرسشنامه هایی در ابتدای ترم میان دانشجویان مراکز مختلف پیام نور تشکیل گردید. سوال پرشسنامه این بود که آیا دانشجویان قرار است تمام یا بیشتر یا هیچکدام از جلسات کلاس را شرکت کنند. در کنار پرشسنامه یک آزمون 35 موردی نیز اجرا گردید. آزمون بر حسب کتابی که دانشجویان قرار بود در طول دوره مطالعه کنند طرح گردید. در پایان ترم همان آزمون در همان کلاس ها و همان مراکزی که دانشجویان موجود بودند مجددا اجرا گردید. پرسشنامه دومی جهت تایید عضویت در گروها در پایان ترم در بین دانشجویان انتخابی پخش گردید. با برسی های انجام شده توسط نرم افزار (spss) و مقایسه نمرات آزمون و معدل ها مشخص گردید هیچ رابطه مستقیمی بین بین مرد و زن بودن بر موفقیت وجود ندارد. بهرحال نشانه مستقیمی بین موفقیت درسی و حضور کلاسی مشاهده گردید. با استفاده از نتایج حاصله نکاتی جهت نتیجه گیری بدست آمد و پیشنهاداتی برای تشویق دانشجویان به حضور کلاسی و جبران غیبت های کلاسی ارائه گردید.