امروزه یکی از مسائل مهم در مبحث آموزش کشورها بخصوص در شهرهای بزرگ مسئله کیفیت آموزش در مقاطع ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان می باشد که به دلایل مختلف مورد بی توجهی قرار گرفته است. در نتیجه موجب افت تحصیلی دانش آموزان و عدم انگیزه تحصیل بسیاری از جمعیت دانش آموزی می باشد. که این دلایل می تواند بصورت عدم توجه به شعاع دسترسی دانش آموزان به مدارس ، قرارگیری مکانهای آموزشی با همجواریهای نامطلوب ، بالا بودن تعداد دانش آموزان در کلاسها و مدارس در مقایسه با آستانه های استاندارد ، در نتیجه عوارض ناشی از آن می باشد. لیکن با استفاده از فناوری gis، انجام تحقیقاتی جهت برنامه ریزی اصولی در همه جنبه ها امکان پذیر گشته و با استفاده از تواناییهای این سیستم مدیریت در مورد مکانیابی و اعمال آستانه های استاندارد و برنامه ریزی برای سالهای آتی عملی گشته است. در این تحقیق تلاش شده است ضمن تدوین بانک جامع اطلاعات مکانی مدارس شهر اهواز وضعیت دسترسی تمامی مناطق شهر برطبق استانداردهای موجود بررسی شده و پس از تعیین مناطق کمبود، با در نظر گرفتن سایر عوامل شهری موثر در مکانیابی مناطق آموزشی جدید مانند فاصله از معابر اصلی شهر، فاصله از پارک ها، فاصله از صنایع عمده آلوده کننده، فاصله از شبکه گاز و برق و فاصله از پمپ بنزین ها نسبت به تعیین مناطق دارای پتانسیل مناسب برای گسترش فضاهای آموزشی اقدام گردید. سپس با در نظر گرفتن مناطق تعیین شده در طرح جامع شهر اهواز برای کاربری آموزشی اولویتهای اصلی تعیین گردیدند. با تعیین شعاع دسترسی در هر مقطع تحصیلی محدوده ای از شهر اهواز که در شعاع دسترسی استاندارد قرار ندارند مشخص گردید. بر این اساس بیشترین میزان کمبود در مقطع ابتدایی پسرانه در ناحیه دو آموزش و پرورش، بیشترین میزان کمبود در مقطع ابتدایی دخترانه در ناحیه سه آموزش و پرورش، بیشترین میزان کمبود در مقطع راهنمایی دخترانه در ناحیه یک آموزش و پرورش و بیشترین میزان کمبود در مقطع راهنمایی پسرانه در ناحیه یک وسه آموزش و پرورش مشاهده می گردد.