چکیده: انجماد اسپرماتوزوا یک جزء بسیار مهم از تکنیکهای کمک باروری (art) است که امید و شانس باروری در آینده را افزایش می دهد. امروزه برای بهبود پروتکلهای انجمادی سیمن ، از آنتی اکسیدانها استفاده می نمایند تا اسپروماتوزوا در برابر آسیبهای مخرب انواع اکسیژن فعال (reactive oxygen speices) ros ، و اکسیداتیو استرس ناشی از آن مصون بماند. هدف از این مطالعه ارزیابی، اثرات افزودن آنتی اکسیدانهای تائورین(taurine)، سیستئین(cysteine)، بر روی استرس اکسیداتیو و پارامترهای اسپرم منجمد شده بود. برای رسیدن به این هدف از باقیمانده مایع منی 40 نفر که به پژوهشکده رویان مراجعه نموده و بر اساس معیارهای استاندارد whoو kruger criteria (morphology?15% , motility?60%) دارای اسپرم طبیعی بودند، استفاده شد. نمونه مایع منی به 2 بخش تقسیم گشته، قسمتی بعنوان تازه، آنالیز میشود. قسمت دوم با استفاده از آلگرید و ham’s-f10پردازش شده و دوباره به 3 قسمت، به صورت بدون آنتی اکسیدان(گروه کنترل فریز)، دارای آنتی اکسیدان تائورین با دو دوز 25و 50 میلی مولار و یا دارای آنتی اکسیدان سیستئین با دو دوز 5 و 10 میلی مولار و با روش انجماد سریع با مدیوم انجمادی hspm بصورت 1:1 منجمد شدند و در نهایت اسپرمها پس از ذوب، بررسی شدند. برای بررسی موتیلیتی از سیستم کامپیوتری و برنامه های ویژه آن (casa)، توان زنده مانی از رنگ آمیزی تریپان بلو، مورفولوژی از تست پاپانیکولائو، اندازه گیری میزان ros ، rns از dcfh-da به روش اسپکتروفلورومتری، قطعه قطعه شدن dna از(scd) sperm chromatin dispersion و برای تشخیص کمبود پروتامین از رنگ آمیزی کرومایسین (cma3) a3 استفاده شد. در انتها پس از بررسی آماری نتایج با روش anova معلوم گشت، پردازش اسپرم، سبب جداسازی اسپرمهای متحرک و سالم شده و در نتیجه سبب بهبود کیفیت آنها می شود. اما فرایند انجماد – ذوب سبب کاهش کیفیت پارامترهای کلاسیک شده و از سوی دیگر میزان ros, rns را افزایش میدهد. افزودن آنتی اکسیدان تائورین تنها با دوز 25 میلی مولار توانست سبب بهبود درصد تحرک کلاس (a) و (a+b) و کمبود پروتامین پس از انجماد و ذوب، نسبت به گروه کنترل شود. ولی هیچ یک از دوزهای تائورین نتوانست سبب بهبود درصد فاکتورهای مورفولوژی، توان بقای اسپرمها، و قطعه قطعه شدن dna پس از انجماد و ذوب شود. با بررسی میزانros, rns نیز مشخص شد که تائورین نتوانسته سبب کاهش آنها گردد. . آنتی اکسیدان سیستئین با دوز 5 میلی مولار تنها توانست سبب بهبود درصد توان زنده مانی و کاهش میزان rns نسبت به گروه کنترل فریز شوند. همچنین دوز 5 میلی مولار سیستئین نتوانست سبب بهبود درصد تحرک کلاس (a)، کاهش درصد ابنرمالیتی، کمبود پروتامین، قطعه قطعه شدن dna و میزان ros شود. افزوده آنتی اکسیدان سیستئین با دوز 10 میلی مولار سبب بهبود درصد موتیلیتی، توان زنده مانی و کاهش درصد ابنرمالیتی و میزانros rns, نسبت به گروه کنترل فریز شوند. همچنین دوز 10 میلی مولار سیستئین نتوانست سبب کاهش کمبود پروتامین و قطعه قطعه شدن dna شود. در نتیجه میتوان بیان داشت که دوز 10 میلی مولار سیستئین با کاهش سطوح ros ،rns سبب بهبود پارامترهای استاندارد شده است. واژه های کلیدی:

از همان زمان که نخستین فیلسوفان یونانی،به جستجوی مادهالمواد برآمدند و تفکر فلسفی آغاز شد،ثبات و حرکت مسئله ای فلسفی بوده است.چرا که جستجوی مادهالمواد به معنای نیاز به ماده ای است که در عالمی متغیر و متحول، نوید بخش امری ثابت و ماندار باشد،امر ثابت و ماندگاری که بتوان آن را شناخت و تغییرات و تحولات را بر مبنای آن سنجید و وصف کرد.این مسئله قدیمی از زمان فلاسفه پیش از سقراط صورت بندی شده و در همان زمان به صورت پرسش فلسفی درآثار دو چهره درخشان مطرح گردید. هراکلیتوس عالم چیزی جز حرکت و صیرورت نمی دید.به نظر او اشیای عالم،متشکل از اضداد است.تضاد این اضداد اساس عالم است و بر این اساس عالم در ستیزه و کشمکش دائمی است،همین ستیزه و کشمکش مبنای پویایی و حرکت در عالم است. پارمنیدس،بالعکس حرکت را امری نا معقول می دانست.وی بر این عقیده عقلی تکیه می کرد که آنچه هست،هست و آنچه نیست،نیست.نه هستی ممکن است به نیستس تبدیل شودو نه نیستی به هستی.چون چنین است پس حرکتی هم در عالم واقع نمی شود. این توضیح و توصیف از حرکت و ثبات مقبولیت فراوان یافت و اساس تفکر دیگر فلاسفه قرار گرفت.اندیشه ملاصدرا ،اندیشه ای نو آورانه و بدعت آمیز محسوب می شود و حکمت متعالیه او،حاکی از نگرشی و روشی جدید در سنت تفکر اسلامی است.از میان این نوآوری ها،اصالت وجود،تشکیکی بودن وجود،حرکت جوهری،اتحاد عاقل و معقول و تجسم اعمال از همه مهم ترند.بحث حرکت در فلسفه ملاصدرا به مبحث حرکت در باب حرکت در جوهر مربوط است. یافتن صیرورت و جایگاه آن در فلسفه هگل دشوار نیست.در تبیین مسئله صیرورت در تفکر هگل، به چند جنبه باید التفات داشت.هگل تاریخ فلسفه را از فلسفه جدا نمی داند و با توجه به این زمینه است که می توان جایگاه صیرورت را در فلسفه او بررسی کرد.در حقیقت اهمیت دادن به تاریخ فلسفه جزئی از اهمیت یافتن تاریخ در اندیشه هگل است.هگل به مفهوم صیرورت و امکان فهم تدریجی امور بر اساس پدیدار شناسی پرداخته است.