مدلهای تحلیل پوششی داده های معمولی اندازه های کارایی نسبی واحد های تصمیم گیری را با توجه به ورودی-ها و خروجی های آنها اندازه گیری می کنند. یکی از معایب این مدلها نادیده گرفتن محصولات میانی یا ارتباط بین فعالیت ها است. در این پایان نامه یک مدل تحلیل پوششی داده های شبکه ای مبتنی بر متغیر های کمکی، به نام اندازه کارایی مبتنی بر متغیر های کمکی شبکه ای، پیشنهاد می شود که محصولات میانی را در نظر می-گیرد. با استفاده از این مدل، می توان کارایی های بخشی و کارایی کل واحد های تصمیم گیری را اندازه گیری کرد.