گونه p. bracteatum به همراه گونه های p. orientaleو p. pseudo-orientale از بخش oxytona جنس papaver منبع مهمی برای آلکالوئیدها هستند. در این پژوهش تولید کالوس و باززایی درون شیشه ای این گونه ها از ریزنمونه های هیپوکوتیل-کوتیلدون در محیط کشت پایه موراشیگ و اسکوگ (ms) و گامبورگ (b5) حاوی سطوح مختلف هورمون های naa،kin و ba در دمای 20 درجه سانتی گراد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بررسی شد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که از لحاظ درصد کالوس زایی ، وزن تر کالوس، درصد ساقه زایی، وزن تر ساقه، درصد ریشه زایی و وزن تر ریشه اختلاف معنی داری بین محیط های مختلف کشت در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. محیط کشت مناسب جهت کالوس زایی گونه p. bracteatum ، محیط کشت msدارای naa به میزان 1 میلی گرم بر لیتر و kin به میزان 1 میلی گرم بر لیتر یا ba به میزان 5/0 میلی گرم بر لیتر بود و بهترین محیط کشت برای تولید ساقه، محیط کشت b5 حاوی هورمون های kin و naaهر کدام به میزان 5/0 میلی گرم بر لیتر بود. در این گونه محیط کشت b5 حاوی هورمون kin به میزان 1 میلی گرم بر لیتر و naa به میزان 5/0 میلی گرم بر لیتر مناسبترین محیط کشت برای تولید ریشه بود. مناسبترین محیط کشت برای کالوس زایی در گونه p. orientale محیط کشت ms حاوی 5/0 میلی گرم بر لیتر هورمون ba و 5/0 یا 1 میلی گرم بر لیتر naa بود. محیط کشت ms حاوی 5/0 میلی گرم بر لیتر هورمون kin و 5/0 یا 1 میلی گرم بر لیتر naa مناسبترین محیط کشت برای تولید ساقه در این گونه بودند. محیط کشت b5 حاوی 5/0 میلی گرم بر لیتر kinو naa یا 1 میلی گرم بر لیترnaa و kin محیط های کشت مناسبتری برای تولید ریشه در این گونه بودند. محیط کشت مناسب برای تولید کالوس در گونه p. pseudo-orientale محیط کشت ms حاوی هورمون های ba و naaهر کدام به مقدار 5/0 میلی گرم بر لیتر و b5 دارای هورمون kin به مقدار 5/0 میلی گرم بر لیتر و naaبه مقدار 1 میلی گرم بر لیتر بود. محیط کشت b5 حاوی هورمون های kin و naa هر کدام به مقدار 5/0 میلی گرم بر لیتر مناسبترین محیط کشت برای تولید ساقه و ریشه در این گونه بود.