نام پژوهشگر: شهپر پاپی
شهپر پاپی عبدالمجید حاجی مرادلو
این مطالعه به منظور بررسی روند ترمیم زخم ایجاد شده به صورت خطی به طول 1 و عمق 5/0 سانتی متر در زیر باله پشتی ماهی کپور دریایی انجام شد. برای بهبود روند ترمیم زخم های پوستی، ماهیان تحت شرایط آزمایشگاهی در دمای 0c18-13 در 1، 2، 3، 4 و 5 روز متوالی پس از ایجاد زخم به مدت 15 دقیقه در حمام های آب نمک 1% ، 2% و 3% قرار گرفتند. ماهیان ( به وزن g2/03±5/2) به 15 گروه تقسیم شدند. بلافاصله پس از ایجاد زخم همه ماهیان در حمام آب نمک قرار گرفته و تیمارها بطور عمده به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه در آب نمک با غلظت 1% ، گروه دوم در آب نمک با غلظت 2% و گروه سوم در آب نمک با غلظت 3% قرار گرفتند. هر کدام از این گروهها به 5 زیر گروه تقسیم شدند که تفاوت زیر گروهها در تعداددفعات حمام آب نمک بوده است. به این ترتیب که از یک تا 5 روز متوالی پس از ایجا زخم تحت حمام آب نمک قرار گرفتند . یک گروه هم بدون حمام آب نمک به عنوان شاهد داشتیم . از هر تیمار از بافت زخمی در زمان های 3، 7، 10، 14، 17، 21 و 28 روز پس از ایجاد زخم به صورت جداگانه نمونه گیری صورت گرفت. طی دوره 28 روز، ترمیم زخم در تیمارهای با آب نمک 2% و 3 % بهتر از تیمار با آب نمک 1% بود اما تنها در روز سوم، دهم و بیست و-هشتم این اختلاف معنی دار بود (p<0/05). همچنین بین تیمارهای با آب نمک 2% و 3% در کل دوره اختلاف معنی داری مشاهده نشد. تا روز 21 بین تعداد دفعات مختلف حمام آب نمک، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید و تنها در انتهای دوره 5 بار حمام آب نمک با سایر دفعات دارای اختلاف معنی دار بود (p<0/05). به نظر می رسد حمام آب نمک 2% و3% تحت شرایط این مطالعه در روند بهبود زخم دارای تاثیر معنی داری می باشد (p<0/05).