هدف تحقیق حاضر بررسی پاسخ حاد وتاخیری لپتین، انسولین، کورتیزول، تستوسترون و انرژی مصرفی پس از ورزش به ورزش مقاومتی متوسط و سنگین در مردان سالم بود. طرح تحقیق به صورت متقاطع بود که با همکاری 13 نفر(میانگین سن 1/6±37/4 سال، میانگین شاخص توده بدنی 88/0±26/44 کیلوگرم بر مترمربع، میانگین درصد چربی بدنی 1/39±46/ 22) از کارمندان مرد دانشگاه تربیت معلم سبزوار (300=n ) در سه حالت کنترل، ورزش مقاومتی متوسط (با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه،13 =n) و ورزش مقاومتی سنگین (با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه، 13=n ) به مدت 90 دقیقه و در 8 حرکت با 3 ست 10 تکراری و فاصله استراحت 2 دقیقه بین ایستگاه ها و 1 دقیقه بین ست ها انجام شد. تغذیه افراد در روز تمرین و روز قبل از آن مشابه بود. نمونه های خونی قبل، تقریباً بلافاصله پس از اجرای فعالیت ورزشی،3 و 9 ساعت پس از اجرای آزمون جمع آوری شد. انرژی مصرفی 24 ساعت پس از ورزش افراد، بوسیله پرسشنامه ای که توسط محقق تهیه شده بود، اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها ازآزمون های تحلیل واریانس یک طرفه (anova) استفاده شد. پس از اصلاح نتایج نسبت به تغییرات حجم پلاسما، تغییر معناداری در غلظت لپتین، انسولین، کورتیزول و تستوسترون سرم در اثر ورزش مقاومتی با شدت متوسط و سنگین مشاهده نشد. انرژی مصرفی 24 ساعت پس از ورزش افراد نسبت به روز قبل از ورزش تفاوت معناداری نداشت. همچنین ارتباط معناداری بین تغییرات غلظت لپتین، انسولین، کورتیزول و تستوسترون سرم و انرژی مصرفی 24 ساعت پس از ورزش مردان سالم مشاهده نشد، در حالیکه بین مقادیر اولیه لپتین و انسولین ارتباط معناداری وجود داشت (p< 0/05). غلظت لپتین، کورتیزول و تستوسترون سرم تمام آزمودنی ها بلافاصله پس از جلسات کنترل و ورزش مقاومتی متوسط و سنگین به طور معناداری کاهش و غلظت انسولین سرم افزایش یافت(p< 0/05). می توان گفت ورزش مقاومتی با شدت متوسط و سنگین بر پاسخ حاد و تاخیری لپتین، انسولین، کورتیزول و تستوسترون سرم و انرژی مصرفی 24 ساعت پس از ورزش مردان سالم تاثیر معناداری ندارد.