امروزه یکی از مباحث مهم در قابلیت اعتماد که توجه آماردانان و همچنین مهندسان را در زمینه مطالعه ی سیستم ها به خود جلب کرده است، محاسبه ی دسترسی سیستم های قابل تعمیر r از n مولفه می باشد. در یک سیستم قابل تعمیر r از n مولفه که شامل n مولفه ی مستقل است، اگر حداقل r مولفه سالم باشد، سیستم کار می کند. در غیر این صورت سیستم منجمد و عملکرد آن متوقف می شود. زمانی که تعداد مولفه های سالم از r-1 به r افزایش یابد، زمان خرابی سیستم پایان می پذیرد. اگر مولفه ای خراب شود، بلافاصله تعمیر یا در صورت وجود مولفه های خراب، منتظر دریافت سرویس می شود. مولفه ی خراب پس از تعمیر به خوبی یک مولفه ی سالم خواهد بود. در این پایان نامه به معرفی توزیع فاز-نوع و خواص آن می پردازیم. دو سیستم قابل تعمیر r از n مولفه با یک تعمیرکار و 1 از n مولفه با c تعمیرکار را مورد مطالعه قرار می دهیم. برای تحللی این سیستم ها و محاسبه ی دسترسی آنها از فرایندهای نوپیدایشی، نیم نوپیدایشی و تجدید مارکف بهره می بریم. نتایج مورد بحث در این پایان نامه را با مثال های عددی برای تعدادی از توزیع های متفاوت طول عمر و زمان های تعمیر مورد بررسی قرار می دهیم.