رشد فوق العاده شهرها بدنبال افزایش رو به تزاید جمعیت شهری پدیده ای جهانی بوده، اما ابعاد آن در کشورهای در حال توسعه وسیعتر است . در حالیکه انتظار می رود بیش از نیمی از جمعیت جهان در آغاز قرن جدید شهرنشین باشند، سهم جمعیت شهرنشین در کشورهای جهان سوم بیش از 2/3 میلیارد نفر است . بنابراین بی سبب نیست که سازمان ملل بزرگترین معضل کشورهای جهان سوم در فرآیند شهری شدن را گرانی زمین شهری و عدم دسترسی اقشار متوسط و ضعیف به زمین می داند. بدون شک مساله مهم برای دولت و متولیان این موضوع در مواجهه با چنین روندی، ضمن تلاش برای دسترسی مطلوب همه اقشار جامعه شهری به زمین، تاکید مواکدی است بر تامین زمین شهری برای خانوارهای کم درآمد ساکن شهر جهت ساخت سرپناه بعنوان یکی از نیازهای اولیه انسان است . مسئله ای که مسئولین و برنامه ریزان کشور ما نیز با آن روبرو هستند. هدف تحقیق حاضر بررسی ابعاد این معضل و ارائه راهکارهای مناسب است و فرض اساسی تحقیق نیز ناکارائی سیاستهای دولت در بهینه سازی عملکرد بازار برای عرضه مطلوب زمین شهری است . لذا برای ارزیابی این فرض اساسی، شهر گرگان بعنوان نمونه انتخاب و عملکرد بازار زمین شهری آن بررسی و ارزیابی می شود.